ดอกไม้ของนายมาเฟีย -"Bloom in His Shadows"

>> ของแบบนี้ไม่ต้องรีบร้อน!!!

เสียงตะโกนก่นด่า

ยังคงดังก้องไปทั่วหน้าร้าน

มือถือหลายสิบเครื่องยกขึ้นถ่ายคลิปจากทุกมุม

..

บางคนถึงขั้นไลฟ์สด

เผยแพร่ภาพตรงหน้าออกไปในทันที

ใบหน้าคมเข้มของหัวหน้าแก๊งปรากฏอยู่เต็มจอ

พร้อมกับเสียงด่าไล่ที่กระหน่ำซัดไม่หยุด

.

คนของเขาหลายคนเริ่มชะงัก

บางคนแอบถอยหลัง

เหลือบมองเจ้านายอย่างรอคำสั่ง

แต่ยิ่งปล่อยไว้นานเท่าไร

สถานการณ์ก็ยิ่งบานปลาย

..

ชายหนุ่มกัดฟันแน่น

ความโกรธแล่นพล่านไปทั่วร่าง

แต่สายตาคมกริบกดกลั้นอารมณ์เอาไว้

เขาไม่อาจลงมือในตอนนี้

เพราะทุกการเคลื่อนไหว

ถูกจับตาโดยผู้คนทั้งถนน

..

“ไป!!” เสียงเขาเอ่ยสั้น ๆ หนักแน่น

..

ชายฉกรรจ์รีบล่าถอยออกจากร้าน

เสียงโห่ไล่ตามหลังไปเป็นสายยาว

ลูกค้าหลายคนยังคงถ่ายคลิปต่อ

จนพวกนั้นลับสายตา

..

ภายในร้าน

เศษแก้วและกระถางแตกเกลื่อนพื้น

แต่ไอริสยังยืนนิ่ง ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ดวงตาเธอมองตามแผ่นหลังกว้างของเขา

ที่เดินจากไปอย่างสง่างามปนเย็นชา

แต่สิ่งที่เธอสัมผัสได้คือพลังอาฆาตที่ยังไม่จบ

..

ด้านนอก เมื่อก้าวขึ้นรถหรูประตูปิดลง

เสียงโวยวายจากฝูงชนถูกตัดขาดทันที

เหลือเพียงความเงียบอึมครึมภายในรถ

ชายหนุ่มมาดมาเฟียนั่งนิ่ง

กำหมัดแน่นจนข้อนิ้วขึ้นสีขาว

..

> “วันนี้ฉันถอย… แต่ไม่ใช่เพราะยอมแพ้”

>“ของแบบนี้ไม่ต้องรีบร้อน

...ต่อให้เธอมีทั้งชุมชนคอยปกป้อง

ฉันก็จะลากเธอให้ขายที่ดินนั่นให้ได้”

>“และครั้งหน้า…ฉันจะไม่ให้ใครมาขัดขวางอีก”

...

มุมปากเขายกขึ้นเล็กน้อย

ในรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมืดดำ

แววตาทอประกายอำมหิตยิ่งกว่าเดิม

ราวกับพายุลูกใหญ่กำลังจะก่อตัวขึ้นอีกครั้ง—