"บางทีดอกไม้ก็มีหนามซ่อนอยู่”

675 Words

เช้าวันถัดมา แสงแดดอ่อน ๆ ส่องผ่านกระจกใสของร้านดอกไม้ กลีบดอกกุหลาบและไอริสสีม่วง สั่นไหวตามสายลม ... ไอริสก้าวเข้าไปภายในร้านด้วยท่าทีเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยเสน่ห์อ่อนหวาน เธอหยิบดอกไม้แต่ละดอกขึ้นมาจับ ลูบไล้กลีบเบา ๆ ราวกับพูดคุยด้วยภาษาที่คนทั่วไปไม่เข้าใจ .. รอยยิ้มของเธออ่อนโยน แต่แฝงไปด้วยความสดใส น่ารักแบบไม่หวือหวา ผมลอนสีน้ำตาลทองสะบัดเบา ๆ ขณะที่เธอเดินไปจัดเรียงดอกไม้ใหม่ ดวงตาที่เป็นประกายของเธอ ทำให้ลูกค้าประจำ ที่เข้ามาในร้านเคลิ้มไปตาม ๆ กัน บางคนถึงกับหยุดชั่วครู่ เพื่อมองแววตาและรอยยิ้มที่สดใสของเธอ ... ไม่ไกลจากร้าน มารุตนั่งอยู่ในรถยุโรปคันหรู จอดอยู่ตามเงาเงียบ ๆ สังเกตทุกการเคลื่อนไหวของร้าน และหญิงสาวที่ทำให้เขาโกรธเมื่อคืน เขามองเห็นลูกน้องของเขา ที่เมื่อคืนพยายามกดดันเธออย่างไร้ผล .. ไอริสยังคงเรียบเฉย ง่วนกับการจัดดอกไม้ ราวกับไม่เคยหวาดหวั่นกับพายุรุนแรงใด ๆ .. ดวงตาคมของมารุตหยุดนิ่งชั่วครู่ เมื่อเห็นไอริสก้มลงหยิบช่อดอกไม้ มือเล็กประคองกลีบอย่างละมุน เส้นผมลอนระยับตามแสงแดด รอยยิ้มที่อ่อนหวาน และแววตาที่เปล่งประกาย เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา ... หัวใจของเขาเต้นแรงทันที ไม่รู้ตัวว่ากำลังเคลิ้มไปกับหญิงสาวตรงหน้า —หญิงสาวที่แม้จะอ่อนหวานน่ารัก แต่ก็เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว และมั่นคงอย่างที่เขาไม่เคยพบใครมาก่อน ... > “ช่าง…น่าหลงใหลเสียจริง” มารุตพึมพำกับตัวเอง เงียบ ๆ แต่ในใจเต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ควบคุมไม่ได้ .. และในขณะเดียวกัน ไอริสยังคงยืนหยัดด้วยรอยยิ้มสดใส ไม่หวาดหวั่นกับสายตาที่จับจ้อง จากเงามืดด้านนอก… .... แสงแดดส่องผ่านกระจกใสเข้ามาในร้าน กลิ่นดอกกุหลาบผสมกับไอหอมอ่อนของลิลลี อบอวลทั่วอากาศ .. ไอริสกำลังจัดช่อดอกไม้ ยื่นให้ลูกค้าหนุ่มที่ยืนพิงเคาน์เตอร์ .. “นี่ค่ะ ดอกไฮเดรนเยียสีฟ้า กลิ่นหอมอ่อน ๆ คล้ายกลิ่นฝนหลังหน้าร้อน ลองสูดดูนะคะ จะช่วยให้รู้สึกสดชื่นขึ้น” ไอริสยิ้มหวาน ดวงตาสุกใส .. ลูกค้าหนุ่มสบตาเธออย่างเคลิ้ม เหมือนโลกทั้งใบเงียบลง เหลือเพียงรอยยิ้มและเสียงใส ๆ ของเธอ “คุณไอริส…คุณพูดถึงดอกไม้ทีไร ผมแทบลืมหายใจทุกที” เขาว่าพร้อมมองเธอด้วยสายตาเยิ้ม .. ไอริสหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้เก้อเขิน แต่รับคำชมด้วยความอ่อนโยน “ขอบคุณค่ะ ดอกไม้ทำให้คนใจอ่อนเสมอ… แต่ระวังนะคะ บางทีดอกไม้ก็มีหนามซ่อนอยู่” ... เสียงกริ่งเหนือประตูดังขึ้น มารุตก้าวเข้ามา ร่างสูงสง่าในชุดสูทหรู ดวงตาคมกริบแต่มีแววสับสน เขาเคลิ้มจนแทบลืมเหตุผลที่ก้าวเข้ามาในร้าน กลิ่นดอกไม้ผสมกับรอยยิ้มของหญิงสาวตรงหน้า ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงผิดปกติ . แต่ทันทีที่ไอริสเห็นเขา เธอก็เบนสายตาเมินเสีย เหมือนเขาเป็นเพียงเงาลม .. มารุตยืนนิ่ง ปล่อยให้ลูกค้าหนุ่มเดินออกจากร้านก่อน ถึงค่อยก้าวเข้ามาใกล้เคาน์เตอร์ เสียงทุ้มต่ำเปล่งออกมาอย่างมั่นคง “...ผมให้ห้าสิบล้าน… ผมให้คุณห้าสิบล้าน .. แลกร้านนี้กับที่ตรงนี้” ... บรรยากาศเงียบชั่วครู่ ไอริสมองช่อดอกไม้ในมือ ไม่ได้เงยหน้ามองเขาด้วยซ้ำ แต่ริมฝีปากกลับยกยิ้มเล็กน้อย .. “ถ้าอยากคุยกันจริง ๆ…” เธอเอ่ยเสียงอ่อนโยนแต่แฝงความเด็ดขาด “คืนนี้ไปเจอกันที่บาร์…นอกชานเมือง” ... แววตาของมารุตไหววูบไปชั่วครู่ ก่อนริมฝีปากยกยิ้มพอใจ “ตกลง” .. และในวินาทีนั้น เขาไม่รู้เลยว่า การรับดีลครั้งนี้… กำลังจะพาเขาเข้าสู่เกมมม ที่เขาอาจไม่เคยคาดคิดมาก่อน ---

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more