ร่างสูงกำยำนอนกอดกันกลมบนเตียงที่ยับย่น พวกเขาหลับไปนานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ แต่มารู้สึกตัวตื่นเอาตอนที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์แววดังเข้าไปถึงในฝันไม่หยุด เหมันต์รีบทุบปลุกปลาวาฬ ส่วนตัวเองก็กดรับสายของพ่อก่อน
"ครับป๊า" ตอบรับเสียงพร่าแหบ
"ไม่รับสาย ป๊าเป็นห่วง"
"มาตีหม้อ หนักไปหน่อยครับป๊า" เหมันต์บอก
"อือๆ"เมื่อทราบว่าลูกยังอยู่ดี คนเป็นพ่อก็วางสายไป
จากนั้นเหมันต์ก็พยักหน้าให้ปลาวาฬรับสายบ้าง ปลาวาฬเลยใช้คำตอบเดียวกัน เหมันต์แอบมองเคือง
"ตีหม้ออยู่ลุง"
"ป้องกันด้วยล่ะ"
"ค๊าบ"
.
.
ดูนาฬิกาก็น่าโดนโทรตามอยู่หรอก มัน4ทุ่มได้ไงวะ เพิ่งหลับไปตะกี้เองนี่หว่า เหมันต์ลุกขึ้นแต่งตัว ถึงจะเจ็บจี๊ดๆที่ช่องทางด้านหลังอยู่หน่อยๆ ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรให้ใครเห็น
"จะกลับแล้วหรือ?" ปลาวาฬถามเสียงเสียดาย
"เออ"
"ไม่ต่ออีกหน่อยอะ มานอนกอดกันเฉยๆก็ได้"
"กูไม่กอดควายถึกอย่างมึงหรอก"
"โห ไรวะ ไม่น่าร
