กลางท้องทะเลสีครามอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา เรือลำใหญ่ลอยโต้คลื่นลมทะเลที่ซัดโหมกระหน่ำ ชายหนุ่มฉกรรจ์รูปร่างสูงโปร่งกำลังต่อสู้อย่างห้าวหาญเพื่อเอาตัวรอดจากชายฉกรรจ์นับสิบที่หมายจะเอาชีวิต
เขามองดูคู่ต่อสู้ของตน ชายฉกรรจ์รูปร่างกำยำนับสิบที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ถึงฝีมือการต่อสู้ของเขาจะไม่ได้แย่ แต่ลำพังตัวเขาเพียงคนเดียว ถ้าจะให้ชนะชายชาติทหารเหล่านี้คงเป็นไปได้ยาก
เมื่อมองไม่เห็นโอกาสชนะของตน บวกกับร่างกายที่สะบักสะบอมจนอ่อนแรงลงเรื่อยๆ ชายหนุ่มจึงตัดสินใจกระโดดลงทะเลเพื่อหนีเอาตัวรอด และไปตายเอาดาบหน้า
“โดดตามไป ยังไงก็ต้องฆ่ามันให้ได้ อย่าให้มันหนีไปได้เด็ดขาด” เสียงอันทรงพลังของผู้เป็นนายสั่งดังก้อง ก่อนที่ชายฉกรรจ์นับสิบจะพากันโดดลงทะเลตามคนที่พวกเขาหมายจะเอาชีวิตไป
เปลือกตาอันหนักอึ้งของราชันย์ค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ พร้อมกับไอสำลักน้ำออกมาในสภาพอันสะบักสะบอม
“แค่กๆๆ”
เขากวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อทำความเข้าใจกับสถานการณ์ตรงหน้า ร่างกำยำค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งอย่างอิดโรย เห็นท้องทะเลอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา หาดทรายสีขาวนวลละเอียด
“ที่ไหนเนี่ย”