ไอศูรย์ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด เคี้ยวขนมที่อยู่ในปากด้วยความขุ่นมัวภายในใจ จะคายออกก็ไม่ได้เพราะเธอเล่นเอามือบางมาปิดปากเขาไว้แน่นเขาคว้าข้อมือบางออกจากปากก่อนจะออกแรงบีบทำให้เธอเจ็บปวด ให้รู้ว่าสิ่งที่เธอทำนั้นสมควรตายแค่ไหน
“เอาปืนมา”
“เอามาทำไมครับนาย”
“กูบอกให้เอามา”เขาบีบข้อมือเธอแน่นขึ้นไปอีกพร้อมขบกรามสั่งลูกน้องเสียงแข็ง
ขวัญนรีเพิ่งรู้สึกตัวว่าตนเองได้ทำเรื่องผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย เพียงเพราะแค่อยากให้เขาได้ลิ้มลองขนมที่เธอเตรียมมาเมื่อรู้ว่าวันนี้เขาได้ถอดผ้าพันแผลก็เท่านั้น
แต่ด้วยอารมณ์ที่แปรปรวนเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาของเธอ ทำให้เธอใจกล้ากับคนที่น่ากลัวที่สุด วันนี้เธอคงต้องตายอยู่ในบ้านหลังนี้พร้อมลูกน้อยที่อยู่ในท้องสินะ ชีวิตช่างน่าเศร้าแท้ แม่ขอโทษนะลูก
“นาย…อย่าทำเลยนะครับน้องขวัญแค่หวังดี”
“หวังดีหรือจะฆ่ากูกันแน่”
“ฉันหวังดีจริงๆนะ ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายคุณเลย อย่าฆ่าฉ
