" หึหึหึ ขอโทษนะไอนา แต่ฉันยกโทษให้เธอไม่ได้จริงๆ " บรูคที่ยืนมองคนร่างบางในมุมมืดเงียบๆ ก็พูดออกมาเบาๆกับตัวเอง ก่อนจะเดินฝ่าความมืดไป
ซวบ ซ้าบ สวบ สาบ เสียงฝีท้าวหนักเดินฝ่าความมืดตรงมาทางกระท่อม ไอนาที่นั่งทานข้าวอยู่ก็ต้องชะงักตกใจกลัว เพราะเธอคิดว่าอาจจะเป็นสัตว์ป่าที่จะเข้ามาทำร้ายเธอ
" อึ้ก " ไอนากลืนน้ำลายลงคอ มองไปยังทางที่มีเสียงเดินเข้ามา ด้วยท่าทางสั่นกลัว บรูครู้ได้ทันทีว่าคนตัวน้อยเธอต้องตกใจกลัว เลยทำท่าด่าลมด่าแร้งออกไป
" fuck " บรูคแกล้งด่าลมด่าแรงออกไป ไอนาได้ยินว่าเป็นเสียงของบรูค เธอก็รู้สึกโล่งใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมา
" ฟู้.... .. ตกใจหมดเลย" ไอนาพูดออกมาด้วยเสียงอันเบาวิวมือก็เอาทาบที่หน้าอก ด้วยความโล่งใจเมื่อรู้ว่าเป็นชายหนุ่มเดินเข้ามาไม่ใช้สัตว์ป่าอย่างที่เธอคิด
" โอ้ยยยยยยย หิวข้าว มีอะไรกินบ้างไหม" บรูคแกล้งพูดออกมาด้วยเสียงเรียบ ไอนาได้ยินว่าจะมีเพื่อนก
