Keishawn’s POV
Hindi ko alam kung paano ako nakauwi pero natagpuan ko na lang ang sarili ko kinabukasan pagkagising na masama ang pakiramdam. I feel so lifeless, hurt, betrayed, sad and... nothing. I remember the lyrics of the song ‘Break Even’. I’m still alive but I’m barely breathing.
Ang mga luhang inakala kong naubos na ay nagsimula na namang bumagsak. I’m a guy for crying out loud! I shouldn’t be crying over some heartache, or just because I’m broken hearted. But, I just... love her so much it hurts. I was ready, I was ready to tell her I lover her pero naging huli na ang lahat. Ang tanga ko naman kasi, ngayon kung kailan wala na akong pag-asa ay saka ako nagsisisi. Kung maibabalik ko lang ang oras, hindi ko na ito sasayangin pa at sasabihin ko na sa kaniya kung gaano ko siya kamaha
