“มาหาใครเหรอคะ”
เจ้าของใบหน้าคมสันด้วยปลายคางแหลมแบบมีมิติ ลากการมองเห็นจากจอโทรศัพท์เปลี่ยนเป็นเงยหน้า หลังได้ยินคำถามจากผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่นานรอยยิ้มน้อยๆก็เกิดขึ้น
เป็นกีรติที่เดินลงมาจากชั้นสำนักงาน พร้อมกับผู้หญิงอีกคน เดาว่าน่าจะเป็นผู้ช่วย หรือน้องใหม่ในแผนกที่อินถาเคยเล่า
“สวัสดีครับคุณ..ติ๋ว”
“ใช่ค่ะติ๋วเอง ติ๋วเคยเจอคุณบ่อยอยู่นะคะ แต่ไม่คิดว่าจะเจอที่นี่..”
ราล์ฟหลุดยิ้ม ขำขันเจตนารมณ์ของหล่อน ซึ่งต้องการจะรู้เป็นอย่างมากถึงขนาดเอ่ยปากทัก และใช้วาจาประโยคไม่สื่อความหมายให้ตนถูกเข้าใจผิดชอบสอดรู้สอดเห็นซะทีเดียว พลางลุกขึ้นยืน มือคู่กุมผสาน ก่อนคำตอบของเขาจะทำให้กีรติเลิกคิ้วสูง
“ผมมารอรับแฟนครับ เธอทำงานอยู่ที่นี่”
“แฟน? เอ..ใครคะ ติ๋วรู้จักไหมนะ”
“ครับ รู้.. รู้จักดีทีเดียว”
และเขาก็สนอง ในเมื่อใคร่รู้ก็อยากจะสนับสนุนให้สาแก่ใจ ยังคงตอบด้วยรอยยิ้มสลับกับเสียงกลั้นหัวเร
