EP.05 #Private
1125 Words
“ตกใจอะไรกันอีกล่ะเนี่ย ขวัญอ่อนกันจริงนะพวกแก” วาโยชักสีหน้ารำคาญหน่อย ๆ เธอรับจานเค้กจากพนักงานเสิร์ฟมาตักชิมพลางคาบช้อนค้างไว้ในปาก ท่าทางอารมณ์ดีขึ้นเมื่อได้ลิ้มรสชาติหวาน ๆ
“ไอ้โย แกเป็นบ้าเหรอ? หรือป่วย? นี่แกจะจีบพี่ควันทั้งที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยอ่ะนะ?” พิชาจ้องเพื่อนรักเอือม ๆ
“ก็ปกติป่ะ”
“ไม่ปกติครับเพื่อน” เจเจส่ายหน้ารัว
“ไม่ปกติยังไง ใคร ๆ เขาก็ทำมั้ยอ่ะ รู้จัก Love at first sight ป่ะ”
“แกเนี่ยนะมีโมเม้นท์แบบนั้นกับใครเขาด้วย”
“เออ ก็กับพี่ควันไง ฉันตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบสบตาเลยอ่ะแก!” เธอหลับตานึกถึงใบหน้าหล่อเหลา แววตาลึกลับน่าค้นหา รอยสักเท่บาดใจ ยิ่งคิดยิ่งเคลิ้ม…
“เฮ้ย ๆ กลับมาก่อนนน” พิชาสะกิดแขนดึงสติวาโยกลับมา เธอย่นจมูกใส่เพื่อนรักด้วยความขัดใจนิด ๆ พิชามองอาการคลั่งรักของเพื่อนแล้วถอนหายใจ “แกเอาจริงใช่ไหมเนี่ย”
“อะไรอีก”
“เรื่องพี่ควันหลงนั่นไง แกจะจีบพี่เขาจริง ๆ ใช่ไหม?”
“อือ พี่เขาโสดป่ะล่ะ” ริมฝีปากสีแดงน่าจูบเม้มช้อนค้างไว้ขณะปรายตามองเพื่อน ในใจแอบลุ้นคำตอบ
“โสดสิ โสดมากกกกกกกกเลยด้วย” เจเจลากเสียงยาว
“จริงอ่ะ! ดีมาก ฉันจะได้ไม่ผิดศีลข้อสาม”
“เหอะ ๆ แกนี่มันฝรั่งเก๊ชัด ๆ หน้าตาไม่น่าพูดเรื่องศีลธรรมจรรยาของศาสนาพุทธเลยอ่ะ”
“ก็พูดไป ฉันแค่ลูกครึ่งป่ะ”
“ครึ่งคริสต์ครึ่งพุทธ?”
“หึ ครึ่งคนครึ่งนางฟ้าย่ะ”
“แหวะ มั่นหน้าสุด”
เพื่อนทั้งสองพร้อมใจกันกลอกตามองบนทันที วาโยหัวเราะคิกคักอย่างอารมณ์ดี เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดถ่ายรูปอัพลงโซเชียล เห็นแบบนี้แต่เธอเป็นเน็ตไอดอลตัวแม่เลยนะ ยอดคนติดตามทางโซเชียลทุกช่องทางรวมกันเป็นสิบล้านเลยทีเดียว อาจจะเป็นเพราะความสวยสไตล์ลูกครึ่งสายฝอที่ใคร ๆ ก็เรียกเธอว่าลูกรักพระเจ้า จะหน้าสด หน้าตอนตื่นนอน หรือจะหน้าตอนไหนเธอก็สวยฟ้าประทานอยู่ดี ไหนจะสกิลการเต้นโคฟเวอร์สุดปังของเธอนั่นอีกที่ทำให้เธอค่อนข้างโด่งดังในโลกโซเชียลสุด ๆ
“จริงสิ พวกแกรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพี่ควันหลงอีกป่ะ ฉันอยากได้ข้อมูลเพิ่มอ่ะ”
“เรื่องนี้ต้องถามไอ้เจ ถ้าจำไม่ผิดพี่เทคแกเป็นแฟนกับเพื่อนพี่ควันหลงใช่ป่ะ” พิชาหันไปถามเจเจ
“ก็ใช่ พี่ชบาเป็นแฟนพี่ฉลามที่เป็นเพื่อนสนิทพี่ควันหลงอีกทีอ่ะ แต่ฉันไม่ค่อยรู้อะไรมากว่ะ ไม่เคยเจอกันตรง ๆ ปกติเจอแต่พี่ฉลาม”
“เหอะ ช่วยอะไรได้บ้างไหมแกเนี่ย ไร้ประโยชน์ที่สุด” วาโยเบะปากมองบน
“เอ้า พูดงี้ก็ไม่ถูกนะไอ้โย ฉันไม่ชอบเผือกเรื่องชาวบ้านอยู่แล้วป่ะ” เจเจทำหน้าบูดบึ้ง
“จะว่าไปพวกเราอยู่คณะเดียวกับเขาด้วยนี่ แต่ไม่เคยเจอกันตรง ๆ เลยแฮะ”
“คงเพราะคนละเอกแหละ แล้วตึกก็อยู่คนละตึกด้วย”
วาโยไม่ได้สนใจฟังเพื่อนทั้งสองคุยกัน เธอนั่งกดหาบางอย่างในโทรศัพท์
“แกบอกว่าพี่ควันหลงเป็นเพื่อนกับใครนะ พี่ฉลาม? ใช่พี่ฉลามเอกเคมีปีสองป่ะ คนที่หล่อ ๆ ดัง ๆ ของเอกนั้นอ่ะ”
“ใช่ ๆ คนนั้นแหละ ถามทำไมวะ?”
“อ้อ ฉันเคยเจอไอจีพี่เขาอยู่อ่ะ ว่าจะลองเข้าไปหาไอจีพี่ควันจากเขา”
“โห นี่แกจริงจังไปป่ะเนี่ย ถึงขนาดตามเขาในโซเชียลเลยเหรอวะ?”
“ก็ธรรมดาป่ะ ว่าแต่พี่ฉลามนี่ก็คลั่งรักไม่เบาเหมือนกันนะ” คิ้วสวยขมวดหน่อย ๆ ขณะไล่ดูรูปในไอจีของฉลามซึ่งมีแต่รูปถ่ายอิริยาบถต่าง ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งเต็มไปหมด
“อ้อ นี่ไงพี่ชบาแฟนพี่ฉลาม” เจเจชะโงกหน้าเข้ามาฝั่งซ้าย พิชาชะโงกเข้ามาฝั่งขวาบ้าง
“โคตรหมวยอ่ะ พี่ฉลามชอบผู้หญิงสไตล์นี้เหรอ ตรงข้ามกับแกมากอ่ะไอ้โย”
“ตรงข้ามแล้วไง ฉันไม่ได้อยากตรงสเป็คพี่ฉลามสักหน่อย”
“แหม แกไม่เคยได้ยินเหรอ เพื่อนกันก็มักจะรสนิยมคล้าย ๆ กันอ่ะ”
“ตรรกะบ้าบออะไรของแกวะไอ้พิ โคตรไม่เป็นมงคลสุด ๆ” วาโยดันหน้าสวย ๆ ของเพื่อนออกห่าง เธอเริ่มไม่มั่นใจแล้วเนี่ย ถ้าควันหลงชอบสายหมวยแบบนี้ขึ้นมาจริง ๆ จะทำยังไง จะให้เธอไปเย็บตาทำตาหมวยก็ไม่ไหวป่ะน่ะ!
“อย่าไปปั่นมันดิพิ อีกอย่างเมื่อก่อนสเป็คพี่ฉลามก็ไม่ใช่สไตล์นี้นะ แต่เป็นสไตล์แบบไอ้โยต่างหาก” เจเจตบไหล่วาโยเบา ๆ คล้ายให้กำลังใจ “แต่ก็ไม่รู้ว่าสเป็คพี่ควันหลงนั่นเป็นไงนะ ได้ยินว่าไม่เคยมีแฟนเลยมั้ง”
“ไหนแกบอกว่าไม่ค่อยรู้เรื่องพี่ควันหลงไง ทำไมพูดจาเหมือนแสนรู้” ถึงเธอจะใจชื้นขึ้นมานิดหน่อยก็เถอะ แต่ก็อดกังวลไม่ได้อยู่ดี
“เคยได้ยินพี่ฉลามบ่นถึงอยู่ครั้งหนึ่งอ่ะดิ ไม่ใช่ว่ามีรักฝังใจก็เลยไม่ยอมคบใครนะเว้ย”
“ไอ้เจ แกดูซีรี่ย์มากไปแล้ว หุบปากเดี๋ยวนี้ ยิ่งพูดยิ่งพาฉันเครียด” เธอดันหน้าเจเจออกไปอีกคนแล้วเบี่ยงตัวไถลฟีดไอจีต่อ กระทั่งเจอรูปคุ้นตาของควันหลงในที่สุด “เจอแล้ว!”
“ไหน ๆ ขอส่องหน่อย” พิชายื่นหน้ามาดูอีกรอบ วาโยกดเข้าไอจีควันหลงด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะชะงักรอยยิ้มเมื่อเขาตั้งเป็นส่วนตัวเอาไว้ “Private ซะด้วย เฮ้ย… แกฟอลโล่เลยเหรอ?”
“เออสิ ฉันก็คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ เขาดูเข้าถึงยากซะขนาดนั้นไม่แปลกที่แม้แต่ในโซเชี่ยลก็ยัง Private อ่ะ”
“เขาจะรับฟอลแกเหรอวะ เขาไม่รู้จักแกนี่”
“ไม่รู้จักอะไร เมื่อวานเราเจอหน้ากันแล้วนะ สบตากันตั้งนานด้วย”
“เขาอาจจำแกไม่ได้ก็ได้ป่ะ” เจเจพูดทั้งที่ยังคาบหลอดคาปาก
“ตบปาก!” วาโยเงื้อมือตบปากเจเจแต่เขาเบี่ยงตัวหลบทัน เธอจิกตาใส่เพื่อนรักพลางสะบัดผมสีบลอนด์ทองไปด้านหลังด้วยท่าทางนางพญา “ฉันสวยขนาดนี้เอาอะไรมาลืมก่อน”
“จ้า… ขอให้เป็นงั้นนะ เหอะ ๆ”
- Writer
