EP.16 #คลั่งรัก

1265 Words

“ใครมาวะไอ้หลาม” ไปป์เงยหน้าจากจอมือถือมองไปทางประตู เจ้าของห้องจึงเงยหน้ามองตาม เขาเห็นแผ่นหลังกว้างของฉลามยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น พอถูกทักถามร่างสูงจึงเบี่ยงตัวหันกลับมามองในห้อง จังหวะนั้นเผยให้เห็นร่างเพรียวบางของผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตู ทั้งคู่สบตากันในทันที “น้องเขามาหามึงอ่ะไอ้ควัน” ฉลามเดินย้อนกลับเข้ามาในห้อง น้ำเสียงติดหยอกล้อกรุ้มกริ่ม ควันหลงเพียงปรายตามองเธอคนนั้นอีกครั้งแล้วก้มหน้ากดเกมในมือถือต่อโดยไม่ลุกออกไปหาแต่อย่างใด ทำเอาคนอื่น ๆ ในห้องพากันทำตัวไม่ถูก ช่างสิ เขาไม่รู้จักเธอ ทำไมต้องสนใจ “เฮ้ยไอ้ควัน น้องเขายืนรอมึงอยู่นะ” ไปป์ยกเท้าถีบหน้าแข้งควันหลงแรง ๆ ทีหนึ่ง สายตาลอบมองร่างบางที่ยังยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้อง นั่นดาวคณะเลยนะเว้ย! มีคนสวยระดับดาวคณะมาหาถึงหน้าห้อง ต้องใช้แต้มบุญสูงแค่ไหนวะ! “ไล่กลับไป” นอกจากควันหลงจะไม่สนใจ เขายังไม่คิดจะไว้หน้าใครอีกด้วย “เดี๋ยว ๆ มึงใจเย็นก่อน น้องเขาเป็นผู้หญิง ไว้หน้าเขาบ้างเหอะมึง” ฉลามนวดขมับอย่างนึกปวดหัวตงิด ๆ หากเป็นก่อนหน้านี้ที่เขาไม่รู้ความรู้สึกของวาโยก็คงไม่เท่าไหร่ แต่ตอนนี้เขารู้แล้ว แม้จะไม่อยากรับรู้เลยก็เหอะ เพราะงั้นจะปล่อยให้เพื่อนเขาทำร้ายจิตใจผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบนั้นก็คงไม่ได้ ถ้ายัยหมวยรู้ต้องดูถูกเขาแน่ “เอางี้ เดี๋ยวกูคุยกับน้องเขาให้” ฉลามเดินวกกลับมายืนที่เดิม วาโยละสายตาจากคนในห้องกลับมามองเขา สีหน้าเธอเก้อกระดากเล็กน้อย “อย่างที่เห็น ไอ้เวรนั่นมันคงไม่ออกมาคุยกับน้องแล้ว มีอะไรฝากบอกกับพี่ก็ได้นะ” “อ้อ จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีโยเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่ห้องข้าง ๆ นี่เอง ก็เลยทำสลัดอกไก่มาฝากตามมารยาท” เธอยื่นกล่องสลัดให้ฉลาม เขารับมาถืออย่างงง ๆ มองหน้าเธอสลับกับประตูห้องข้าง ๆ “เพิ่งย้ายมา? ห้องข้าง ๆ?” “ใช่ค่ะ ห้องข้าง ๆ” เธอยิ้มตอบ ฉลามเหลือบมองเข้าไปในห้องก่อนแทรกตัวออกมายืนตรงทางเดินแล้วแง้มประตูปิด เขาหันกลับมามองวาโยที่กำลังทำหน้างุนงง “ถามจริง นี่น้องลงทุนย้ายตามไอ้ควันมาเลยเหรอวะ?” “คะ?” คนถูกยิงคำถามตรง ๆ ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ “ก็ไม่เชิงค่ะ” “จริงดิ? โห น้องแม่งโคตรลงทุนว่ะ นี่ชอบมันขนาดนั้นเลยเหรอ” สีหน้าฉลามนอกจากประหลาดใจยังมีความเลื่อมใสเจือปนอยู่ด้วย “ก็ชอบจริง ๆ สิคะ พี่ฉลามคิดว่าโยพูดเล่นเหรอ ของแบบนี้ใครเขาเอามาล้อเล่นกัน” “เยอะแยะไป พวกชอบเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น” เขายักไหล่ตอบ “เหมือนพี่เมื่อก่อนน่ะเหรอคะ” เธอยิ้มแซว ฉลามถึงกับสะดุ้งโหยง “เฮ้ย ไม่มี๊! คนอย่างพี่ไม่เคยล้อเล่นกับความรู้สึกใครนะ พี่มันคนรักจริงนะน้อง อย่ามาใส่ร้าย” “ค่า ๆ” เธอโคลงศีรษะรับคำอย่างไม่ใส่ใจนัก เคาะนิ้วลงบนกล่องในมือฉลาม “ฝากนี่ไปให้ถึงมือพี่ควันด้วยนะคะ โยทำเองกับมือเลยนะ รับรองว่าคลีนสุด ๆ” “ว่าแต่น้องรู้ได้ไงว่าไอ้ควันมันชอบอาหารคลีน?” เพื่อนเขามันเป็นประเภทช่างเลือก โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน ทุกอย่างที่มันเอาเข้าปากจะต้องสด สะอาด ปลอดสารพิษ เรียกว่าคลีนแบบสุด ๆ สันดานแดกยากของมันจึงกลายเป็นที่โจษจันในบรรดาเพื่อนฝูง “ของพวกนี้สืบไม่ยากหรอกค่ะ ไม่เกินมือโย” เธอยักไหล่ตอบหน้าตาเฉย “อีกอย่างโยก็ชอบกินคลีนเหมือนกัน จะว่าไปพี่ควันนี่เนื้อคู่โยชัด ๆ เลยนะคะ” “น้องก็น่ากลัวไปนะบางที” อยู่ ๆ ฉลามก็รู้สึกขนลุกกับอาการคลั่งรักของคนบางคนขึ้นมา “ชิ พี่ก็เป็นคนประเภทเดียวกันกับโยไม่ใช่เหรอ วีรกรรมคลั่งรักของพี่ฉลามออกจะเลื่องลือ” “นั่นเป็นคำชมเนอะ” โอเค เขาไม่เถียงก็ด้ะ! “จริงสิ ไหน ๆ พี่ก็รู้เรื่องที่โยชอบพี่ควันแล้ว พี่ต้องช่วยโยจีบเพื่อนพี่ด้วยนะคะ” “ห๊ะ? ให้พี่ช่วยน้องจีบไอ้ควันเนี่ยนะ? อยากเห็นพี่โดนมันฆ่ายัดส้วมหรือไง” พี่ฉลามทำหน้าสยดสยอง เธอหัวเราะคิกคักกับท่าทางนั้นของเขา “ระหว่างพี่ควันกับพี่ชบา พี่กลัวใครมากกว่ากัน?” “ไม่น่าถาม ก็ต้องยัยหมวยสิ! เอ๊ะ ว่าแต่น้องพูดถึงยัยหมวยทำไม?” เขามองเธอด้วยสายตาระแวงทันที “อ้อ ก็ไม่มีอะไรมาก แค่กำลังคิดว่าวันไหนว่าง ๆ โยคงต้องไปนั่งเชียร์พี่ฉลามที่สนามบาสสักหน่อย โยชอบผู้ชายเล่นบาสม้ากมากด้วยสิ แล้วพี่ก็หล่อมากด้วย โยยิ่งชอบ” วาโยกรีดยิ้มหวาน แต่มันกลับดูชั่วร้ายมาก ๆ ในสายตาฉลาม ขนคอเขาลุกชันกับคำข่มขู่นั่นทันที อย่างที่รู้ ๆ กันว่าผู้หญิงสไตล์วาโยเคยเป็นสเป็คฉลามในอดีต ถ้าอยู่ ๆ เธอมานั่งเฝ้าเขาเล่นบาสเช้าเย็นมีหวังโดนยัยหมวยแหวกอกเละแน่! “นะ น้องขู่พี่?” “ขู่อะไรกันคะ โยกำลังขอร้องพี่ฉลามต่างหาก” วาโยประสานมือใต้คางทำตาปิ๊ง ๆ อย่างใสซื่อ คนมองอย่างฉลามกลายเป็นบ้าไปแล้ว! “อ๊าก! น้องมันปีศาจชัด ๆ!” “ปีศาจอะไรจะสวยปานนางฟ้าขนาดนี้คะ” เธอหัวเราะชอบใจ แกร๊ก ประตูห้องด้านหลังฉลามเปิดออกระหว่างคนทั้งคู่กำลังคุยกัน ใบหน้าหล่อเหลาแฝงแววเย็นชาสุดขั้วปรากฏขึ้น เขามองวาโยเล็กน้อยก่อนละสายตามองฉลาม “มึงจะเล่นไหม ไม่เล่นก็กลับห้องไป กูจะได้นอน” “อ่ะ เออ ๆ ๆ กูเล่น ๆ จะรีบเข้าไปเล่นเดี๋ยวนี้แหละครับ” ฉลามพรวดพราดเข้าห้องไปคล้ายกำลังวิ่งหนีผี เยี่ยม ทำดีมากพี่ฉลาม! ร่างสูงหมุนตัวเตรียมจะเดินกลับเข้าห้อง แต่ถูกเสียงหวานเรียกรั้งไว้ “เอ่อ คือว่า…” ก่อนหน้านี้เธอเตรียมคำพูดมาเยอะมาก แต่พอเห็นหน้าพี่ควันจริง ๆ เธอกลับนึกคำพูดพวกนั้นไม่ออกแล้ว ทำไมพี่ควันของเธอถึงได้หล่อวัวตายควายล้มได้ขนาดนี้นะ! ความเย็นชาและความแบดบอยของเขาช่างดึงดูดเธอเหลือเกิน! “อะไร?” เขาหันกลับมาจ้องตาเธอนิ่ง แววตาเย็นยะเยือกราวกับจะสาปเธอให้แข็งตายตรงนี้ “โยเพิ่งย้ายมาอยู่ห้องข้าง ๆ ตอนนี้เราเป็นเพื่อนบ้านกันแล้วถ้าพี่มีอะไรให้โยช่วยบอกได้เลยนะคะ” เธอเต็มใจเสนอตัวเข้าช่วยเขาเต็มที่เลย ดวงตาคมเหลือบมองประตูห้องข้าง ๆ ก่อนหลุบตามองเธออีกครั้ง ริมฝีปากหนาขยับพูดเพียงหนึ่งคำแล้วปิดประตูดังปังใส่หน้าเธอ “สตอล์กเกอร์” วะ ว่าไงน้าาาาา!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more