เวลา...
" เหลนของทวดยังขี้เซาเหมือนเดิมเลยน้า "
เสียงคุณทวดพูดกับเด็กชายตัวน้อยที่ตอนนี้หลับปุ๋ยอยู่บนเตียงหลังจากกินอิ่มไปเรียบร้อยแล้ว
" องศา นายไม่สบายหรือเปล่าทำไมทำหน้าแบบนั้น หรืองานวันนี้ยุ่งบอกฉันได้นะ "
ฉันถามองศาที่นั่งเงียบอยู่ขณะรอคุณย่าออกมาทานมื้อเย็นด้วยกัน
" เปล่าหรอก ว่าแต่คุณทวดได้บอกมั้ยว่าจะกลับเมื่อไหร่ "
" วันนี้ท่ายจะค้างที่นี่น่ะ พรุ่งนี้น่าจะติดรถนายไปหานักรบกับพบรัก "
ฉันบอกยิ้มๆ
" งั้น...หรอ "
ทำไมเขาเหม่อจังนะ
" นายเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันเป็นห่วงนายนะ "
ฉันบอกก่อนจะกุมมือองศาเอาไว้
" ตอนเธออุ้มท้องนาที เธอเหนื่อยมากมั้ยเวลา ลำบากหรือเปล่า "
" ก็ก่อนที่ฉันจะมาเจอกับคุณทวด ฉันยอมรับว่าเหนื่อยก็ได้ แต่มันก็เป็นเวลาเพียงแค่ไม่กี่วันที่ฉันออกมาจากครอบครัวของนาย เพราะตั้งแต่ที่ฉันได้พบกับคุณทวดชีวิตฉันก็ดีขึ้นมากๆเลยล่ะ ท่านดูแลฉันในฐานะหลานสะใภ้และให้ทุกอย
