เวลา...ืิิิิิ
" งั้นเราไปทานข้าวข้างนอกก็แล้วกัน ส่วนกับข้าวที่ฟาเรนท์เอามาให้ ฉันจะเก็บไว้เป็นมื้อเย็นนะองศา "
ฉันหันไปบอกองศาก่อนที่เขาจะพยักหน้า สงบเสงี่ยมจริงตอนนี้ทีตอนเช้ายังระริกระรี้อยู่เลย
" อุ๊ยตายคุณเวลาก็ คงไม่รู้สินะคะว่าองศาเขาไม่ชอบทานอาหารที่ทิ้งไว้นานแล้ว ปกติองศาเขาจะทานแต่อาหารที่ทำใหม่ๆเลยนะ นี่โรสบอกคุณในฐานะแฟนเก่าเลยนะคะ โรสว่าทิ้งๆไปเถอะค่ะ "
ฉันที่กำลังมัดปากถุงหิ้วพลาสติกที่ฟาเรนท์ใส่กับข้าวมาก็ต้องชะงักไปอีก พอหันไปมององศาก็เห็นว่ายืนสงบนิ่งเอามือประสานกันก้มหน้าอยู่ ใจหนึ่งก็คิดว่าทำไมเขาไม่ปกป้องฉันแต่อีกใจหนึ่งก็ดีแล้วล่ะที่เขาไม่พูดอะไร เผื่อเขาเออออตามยัยโรสนี่ฉันคงต้องแบกหน้าแทรกแผ่นดินหนีเพราะความอับอายแน่ๆ ที่สำคัญทุกอย่างที่ยัยโรสนี่พูดมา องศาก็ไม่เคยบอกฉันเลยสักครั้งว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร อย่างว่าแหละฉันมาใหม่ที่สำคัญเราไม่เคยคบกันเลยด้วยซ้ำ อยู่ๆก็มี
