เวลา...
" น้องตื่นแล้ว กล่อมน้องนอนหน่อย "
ฉันรีบตั้งสติอีกครั้งเมื่อองศาขึ้นคร่อมฉันเอาไว้อีกรอบ เขากำลังทำให้ฉันตายอย่างทรมาน
" อึก "
เสียงกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ของฉัน
" ฉัน...ความจำสั้นอะ เธอฝังความทรงจำให้ฉันใหม่อีกรอบนะ คราวนี้เอาให้ลึกสุดๆไปเลย "
เสียงเจ้าเล่ห์หากแต่ยกยิ้มแก้มปริจนตาหยีบอก
" นายมันบ้า องศา "
ฉันบอกยิ้มๆก่อนจะเอียงหน้าหนีจมูกโด่งๆที่กำลังโน้มลงมา แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
" ทำนะ "
ยังมีหน้ามาขออีก
" อื้อ "
ฉันบอกยิ้มๆก่อนจะหลับตาลงเพราะไม่อยากเห็นคนเจ้าเล่ห์ที่ส่งยิ้มแก้มปริมาให้
" ติดใจเขาอะดี๊ "
เรื่องแบบนี้ใครเขาพูดกันเล่า
" งั้นไม่ทำแล้ว คนบ้าออกไปเลยนะ อ๊ะ "
ฉันคว้าหมอนตีคนที่คร่อมร่างฉันอยู่ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนี ทันทีที่องศาจับหมอนโยนทิ้งไปเขาก็เข้ามาในร่างกายฉันเป็นที่เรียบร้อย
" เขินหรอ "
ยังอีก
" ยิ้มทำไมเล่า "
ฉันบอก
" ก็ฉันมีความสุขนิ ก็ต้องยิ้ม
