เวลา...
หลังจากที่ผ่านเรื่องราวช่วงเช้ามาได้และทำงานบ้านต่างๆจนเสร็จ ฉันก็เดินมานั่งพักที่โซฟาในห้องนั่งเล่นดูหน้าเจ้าลูกชายตัวน้อยที่หลับปุ๋ยอยู่บนโซฟาหลังจากกินนมอิ่ม ว่าแต่ขี้เซาได้ใครกันนะ
" เหนื่อยมั้ย "
องศาเดินมานั่งลงข้างๆก่อนจะยื่นแก้วน้ำส้มคั้นให้ฉัน ฉันก็รับมาดื่มทันทีเพราะรู้สึกเหนื่อยและตาจะปิดอยู่รอมร่อ
" นิดหน่อยอะ ขอบใจนะ "
ฉันหันไปหาองศาก่อนจะวางแก้วน้ำส้มคั้นที่ว่างเปล่าลงบนโต๊ะหน้าโซฟา
" เธอนอนพักก็ได้นะ เดี๋ยวฉันดูลูกเอง "
องศาบอกพลางดึงฉันให้นอนลงหนุนตักเขา ฉันก็นอนลงอย่างว่าง่าย ก็มันเหนื่อยจริงๆนี่นา ทำงานบ้านเลี้ยงลูกมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย ก่อนหน้านี้ฉันมีป้าช้อยคอยช่วยก็เลยไม่เหนื่อยเท่าไหร่ แต่พอมาอยู่ที่นี่ฉันต้องทำทุกอย่างคนเดียว องศาก็ช่วยอะไรไม่ได้มากเท่าไหร่
" งั้นฉันขอนอนตรงนี้สักพักแล้วกัน "
ฉันมองหน้าองศาซึ่งเขาเองก็กำลังมองหน้าฉันอยู่เหมือนกัน
