YÜREK SIZIM [ TAMAMLANDI ]

İLK GÖRÜŞ

Yollarda, dinlene dinlene akşam üzeri Sakarya’ya varmıştık. Hale ve Koray ile yolculuğa çıkmak, harika bir seçimdi. Çünkü ikisininde sohbetleri, kafaları, herkese uyum sağlayan cinstendi. Çocukluğumun, tatillerimin çoğu buralarda geçmişti. Yaz tatillerinde özellikle halamla vakit geçirmek için adeta yalvarırdım babama. O da bana kıyamaz halamın yanına getirir, kendisi İstanbul’a geri dönerdi. Bizde halamla beraber biraz burada biraz da şiledeki yazlık evde takılırdık. Halam da çok kafa dengi bir kadındı. Çocukla çocuk olurdu adeta. Annem gibiydi benim. Belki de, onun sayesinde çok hissetmemiştim annesizliği. Yılın diğer zamanları da o bizim yanımıza gelir, kalırdı. Halamın evinin önüne geldiğimizde arabayı durdurup indik. Bahçe kapısını açıp girdim. Rengarenk çiçekler, meyve ağaçları doluydu bahçe. Halamın yanına geldiğim zamanlar bahçeyi beraber düzenler, çiçekleri beraber dikerdik hep. Bu sene ben düğün telaşı ile gelemediğim için, halam tek başına dikmişti çiçeklerini. Güller, menekşeler, gardenyalar, laleler ve daha bir çok çiçek. Göz yaşlarım akmaya başlarken, her bir karesini inceledim bahçenin. Bahçede bulunan kocaman, yaşlı ceviz ağacının altına bir masa ve bir kaç sandalye koymuştu halam. Oraya doğru ilerleyip sandalyelerden birine oturdum. Hale ve Koray da gelip sandalyelere oturdular. Hiç bir şey söylememişlerdi. Duygusallığımın bitmesi için sessizce bekliyorlardı. Göz yaşlarım yavaş yavaş dururken yerimden kalktım ve cebimden evin anahtarını çıkartırken, kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açtım içeri girdim. Antrede ayakkabılarımı çıkartıp buraya geldiğim zamanlarda kullandığım terliğimi ayağıma giydim. Alt katta salon, mutfak ve misafirler için tuvalet bulunuyordu. Üst katta ise yatak odaları. Hepsinde de banyo ve tuvalet vardı. Derin bir nefes çektim içime. Halamın evi hep lavanta kokardı. Çok severdi lavantaları. Sanki çocukluğumda geldiğim günlerdeki gibiydim. Birazdan halam mutfaktan elinde bir havlu ile çıkacak ve yemeğin birazdan hazır olacağını ellerimi yıkayıp gelmemi söyleyecekti. Mutfağa geçip buzdolabını açtım içindeki her şey bozulmuştu.

“ Koray, sen gidip biraz alış veriş yapabilir misin? Yemeklik bir şeyler al, bizde bu sırada buraları temizleyelim. “

“ Tamam ben hemen gidiyorum. Özel olarak istediğiniz bir şey var mı? “

“ Benim yok kafana göre takılabilirsin. “

“ Benimde yok ağabey. “

“ Gidiyorum ben o zaman. Görüşürüz. “

Koray evden çıkıp giderken, bende temizlik odasına gidip gerekli malzemeleri ayarladım. Dolaptaki her şeyi bir çöp poşetine koyup, evden çıkarak çöp kovasına attım. Hale de bu sırada dolapları silmeye başlamıştı. Bende elime bir bez ve sprey alarak buz dolabını silmeye başladım. Koray geri geldiğinde bizde çoğu işi bitirmiştik. Hemen dolaba yerleştirilmesi gerekenleri, yerleştirdim. Taze fasülye de almıştı Koray. Önce güzelce yıkayıp ardından temizleyerek doğradım. Soğan ve domatesleri de doğrayarak yemek yapmaya başladım. Yemeğin pişmesi için kapağını kapatınca, pilav yapmak için pirinçleri güzelce yıkadım. Onu da ocağa koyup, cacık yaptım. Hale temizlik malzemelerini odaya geri götürürken Koray da masayı kurmaya başlamıştı. Fazla konuşmadan ne gerekiyorsa onu yapıyorduk. Yemekler pişince biraz dinlenmeleri için müsaade edip salona geçtik. Televizyon da gezinerek kafamıza uyan bir kaç kanalı izledik. Yerimden kalkarak yemekleri tabaklara koyup masaya yerleştirdim. Hale ve Koray da gelince yemeğimizi yedik. Yol yorgunluğu karnımızı da doyurunca kendini iyice belli etmişti. ONlar için birer oda gösterip, buraya geldiğim zamanlarda kullandığım odama geçtim. Üzerimi çıkarıp güzel bir duş aldım. Saçlarımı kurutup taradım ve üzerimi giyinerek yattım.

Bir hafta kaldık Sakarya’da her günümüz hemen hemen aynı geçmişti. Hale ve Koray’la çok daha iyi anlaşmaya başladık. Şimdi de arabayı ben kullanıyor, Koray yanıma oturmuş, Hale ise arkada uyuyordu. Şile de bulunan yazlık eve gidiyorduk. Bir kaç saatin ardından yazlığa geldik. Tek katlıydı burası ama epeyce büyüktü. Bahçesinde orta büyüklükte bir havuzda vardı. İçeri girdiğimizde tertemizdi. Haftada bir temizlikçi geliyordu buraya. Halam bir senenin parasını peşin ödüyordu. Odaları ayarlayıp havuza girmeye karar verdik. Mayomu giyinip havlumu alarak havuzun başına geldim. Hale de az sonra mayosunu giyip gelmişti. Koray’da şortuyla geldiğinde havuza hep beraber atladık. Eğlenceli vakit geçirerek oyunlar oynayarak eğlendik.

Beş yıl sonra

Odamdan çıkıp babamın çalışma odasına gittim. Masanın üzerine eğilmiş dosyalara bakıyordu. Benim geldiğimi fark edince kafasını gülümseyerek kaldırıp bana baktı.

Düğünün ve halamla, babamı kaybetmemin üzerinden beş yıl geçmişti. Bu beş yılda çok şey olmuştu. Okulumu yüksek bir puanla bitirmiş, babamın şirketinde önce genel müdür yardımcısının sekreterinin yanında stajyer olarak, daha sonra da genel müdür yardımcı olarak çalışmaya başlamıştım. Babamla halamı kaybetmiştim ama güzel bir aile kazanmıştım bu süreçte. Kenan bey babam, Nergis hanım da annem olmuştu. Hale’de kız kardeşim. Malum kişinin adını da anmıyorduk. Daha doğrusu benim yanımda onun hakkında konuşmuyorlardı. Tek bildiğim düğünde yanında gördüğüm kadınla ayrılmış olduğuydu. Babamın teklifiyle Koray’da şirketimizin CEO’su olmuştu. Beraber çalışıyorduk. Aramız çok iyiydi Koray’la. Hale ise kendisine küçük bir pastane açmıştı. Tatlı şirin bir yerdi. Çoğu zaman orada toplanırdık. Yaklaşık bir yıldır sevgilisi vardı Hale’nin. Birbirlerini çok seviyorlardı. Geçen hafta istemeye gelmişler, babam ve annemde vermişlerdi. Haftaya nişan yapılacaktı.

Babam yanıma gelip alnımdan öptü. Kısa bir süre sarıldık.

“ Güzel kızım seni önemli bir sebepten çağırdım. “

“ Ne oldu baba? Bir sorun yok değil mi? “

“ Yok kızım bir sorun. Zamanında çok güzel işler yaptığım, bir arkadaşım vardı. Emekli olduktan sonra Antalya’ya yerleşti. Kızı evleniyor. Düğün yarın akşam Antalya da olacak. Ben bu yaştan sonra gidemem uzun yollara, Koray’la gitmeni istiyorum. “

“ Tama baba gideriz biz sen merak etme. Bende çok önemli bir şey var sandım. “

Babamla biraz daha sohbet edip çalışma odasından çıkıp odama geçtim. Telefonumu elime alıp Koray’ı aradım. Bir kaç çalmadan sonra telefon açıldı.

+ Efendim güzelim.

- Ne yapıyorsun Koray? Müsait misin?

+ Senin için her zaman müsaitim. Bir sorun mu var?

- Yok bir sorun. Az önce babamla konuştuk da, arkadaşının kızının düğünü varmış, Antalya da beraber gitmemizi istiyor. Herhangi bir planın yoksa hafta sonu gidelim mi?

+ Yok güzelim bir planım. Gideriz iyi olur bize de tatil yapmış oluruz.

- Tamam canım o zaman ben hazırlık yapayım. Akşama çıkarız yola.

+ Ben seni alırım.

Telefonu kapatıp, hazırlık yapmaya başladım. Yaklaşık iki saat sonra Koray geldiğini bildiren bir mesaj attı. Hazırladığım küçük bavulumu alıp annem ve babamla vedalaşarak Koray’ın arabasına bindim. Sarılıp görüştük. Arabayı havaalanına doğru sürmeye başladı. Sağdan soldan sohbet ederek, havaalanına vardık. Hemen biletlerimizi alıp eşyalarımızı teslim ederek uçağa bindik. İki saate Antalya’ya varmıştık. Bir taksiye binerek Koray’ın ayarladığı otele gittik. Düğün yarın akşamdı. Odalarımıza yerleşip uyuduk.

Sabah uyandığımda güzel bir duş alıp odamdan çıktım. Otelin lobisine indiğimde Koray’a mesaj attım. Bir müddet lobide oturarak Koray’ın gelmesini bekledim. Fazla beklememe gerek kalmadan gelmişti. Açık büfeye gidip güzel bir kahvaltı yaptık. Karnımızı doyurduktan sonra, Antalya’yı gezmek için otelden ayrıldık. Çok güzel bir şehirdi. Kalbalıktı ama İstanbul kadar da değildi. Saat öğleden sonra beşe kadar gezdik. Sonrasında karnımızı doyurup otele geri döndük. Siyah saten uzun bir elbise giydim. Hafif bir makyaj yapıp saçlarımı da bir tarafımda salık bıraktım. Gayet güzel olmuştum. Koray giyinip beni odamın kapısında beklediğini mesaj atmıştı. Aynadan son bir kez kendimi kontrol ederek, el çantamı alıp odadan dışarı çıktım. Koray duvara yaslanmış beni bekliyordu. Kafasını kaldırıp, baştan aşağı yutkunarak süzdü, ardından gülümseyerek girmem için kolunu uzattı. Koluna girerek yürümeye başladık. Arabaya binerek düğünün yapılacağı yere doğru gitmeye başladık.

Fazla uzun olmayan bir yolculuktan sonra, düğün yerine vardık. İçeri girerken düğün sahipleriyle görüşüp babamın selamını söyledik. Sahneden çok uzak olmayan bir masaya yerleştirdiler bizi. Gelin ve damadın salona girmesiyle düğün alkışlar eşliğinde ve güzel bir dans müziği ile başladı.

Bir kaç saatin ardından bende Koray ile beraber bir kaç kere onamıştım ortada. Masaya geri döndüğümüzde lavaboya gideceğimi söyleyip Koray’dan ayrıldım. Lavaboya girip ellerimi yıkadım. Makyajımı da kontrol edip düzelttim. Haziran ayında olduğumuz için ne kadar düğün salonunda klima da olsa biraz terlemiştim. Biraz temiz hava almak için salonun dışına çıktım. Telefonumu elime alıp, gelen bildirimlerimi kontrol ettim. Tam içeri geçmek için dönecektim ki, gördüğüm kişiyle kalakaldım. Hakan. Yanında belinden tuttuğu bir kadınla yanındaki bir kaç kişiyle sohbet ediyordu. O kadından ayrılıp yeni birini bulmuştu demek. Ve kahretsin ki eskisinden daha da yakışıklıydı. Yüz hatları tamamen oturmuştu artık. Biraz daha kas yapmıştı. Uzun zamandır görmeyince, beni öylece bırakıp gidince, aşkımın bittiğini düşünmüştüm ama yanıldığımı onu görünce anlamıştım. Sol gözümden bir damla yaş yanağıma süzülürken, arkamı hızla döndüm ve döner dönmez birinin göğsüne çarptım. Başımı kaldırıp baktığımda Koray’ın az önünce benim baktığım yere Hakan’a baktığını gördüm. Kaşları çatılmış, yüzene sinirli bir ifade yerleşmişti. Başını eğip bana baktı, ardından elini yüzüme uzatarak göz yaşımı sildi.

“ Seni hiç bir zaman haketmeyen, değmeyecek bir insan için göz yaşını dökme güzelim. “

Tek bir kelime etmeden Koray’a sarıldım. Düğün salonuna geçerek babamın arkadaşıyla vedalaşıp oradan ayrıldık. Bütün duygularım, altüst olmuştu. Hiç konuşmadan otele vardık. Hemen arabadan inip, odama gittim. İçeri girer girmez göz yaşlarım sel misali akmaya başladı. Ben neler çekmiştim o gittiğinden beri, ama o gününü gün edip gezmiş, bir sevgiliden diğerine koşmuştu anlaşılan. Bir daha görmek istemiyordum onu. Ama kalbim halen onun için çarpıyordu. Aynadan dağılmış halime bakarak içimden kendime bir söz verdim. Korayın da dediği gibi ben değerli biriydim ve bu o pislik için son ağlayışımdı.