หลังจากถูกภีมะเผาผลาญพลังงานด้วยเพลิงสวาทจนพอใจ นิรกาญก็ได้นอนพักจนกระทั่งสิบโมง หญิงสาวจึงได้ฤกษ์ออกมาอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดผ้าซิ่นกับเสื้อแขนกุดที่เขาให้คนจัดเตรียมมาให้ จากนั้นร่างบางก็เดินลงบันไดมาที่ชั้นล่าง ดวงตากลมใสมองหาใครสักคนจนกระทั่งเห็นหลังใครคนหนึ่งเคลื่อนไหวในห้องครัว หญิงสาวจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที เฒ่าเทียนละสายตาจากผักสดที่อยู่บนเขียงมองคนที่เดินมาใหม่ นิรกาญพนมมือไหว้อย่างมีสัมมาคารวะ
“สวัสดีค่ะคุณลุง”
“สวัสดีครับ ตื่นแล้วเหรอ” เฒ่าเทียนเอ่ยถามยิ้มๆ ทั้งสวยทั้งน่ารักแบบนี้เอง ไต้ภีมถึงไม่ยอมออกทะเลเหมือนทุกครั้ง
“เอ่อ…ถ้าหนูจะกลับขึ้นฝั่งจะไปขึ้นเรือได้ที่ไหนคะลุง” นิรกาญถามเบาๆ พลางมองซ้ายขวากลัวว่าภีมะจะอยู่แถวนี้ไหม เฒ่าเทียนอมยิ้มขณะหั่นพักต่อ
“อย่าเพิ่งคิดกลับบ้านเลยครับ มาช่วยทำมื้อเที่ยงก่อนดีกว่า ท้องจะได้อิ่มและหลับสบาย” เฒ่าเทียนบอกเสร็จสรรพก็หันไปมองหม้อต้มบน
