“แล้วกับข้าวล่ะครับ คุณหนูนิ่มต้มโคล้งอร่อยอย่างนี้เลยนะครับไต้” เฒ่าเทียนชูนิ้วหัวแม่มือขึ้น ภีมะกระตุกยิ้มหันไปมองพี่เลี้ยง
“ทำเป็นด้วยเหรอ คิดว่านอนแผ่หราอยู่บนเตียงให้กดเป็นอย่างเดียว” ชายหนุ่มประชด “เดี๋ยวลงมากิน ถ้าไม่อร่อยสมราคาคุยจะเทลงทะเลให้ดู” เสียงห้าวห้วนเข้มดังมาขณะเจ้าตัวเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องนอน เฒ่าเทียนส่ายหน้ายิ้มๆ กับความท่ามากของเจ้านาย
“เก่งทุกเรื่องยกเว้นเรื่องความรัก งานนี้ไม่ใครก็ใครก็ต้องกินใบบัวบกแก้ซ้ำในเป็นแน่ๆ” ชายชราส่ายหน้าไปมาก่อนจะเดินไปจัดมื้อเย็นขึ้นโต๊ะ
ภีมะเปิดประตูเข้ามาในห้องและปิดลงอย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์ กลิ่นหอมที่เขาจำได้แม่นย่ำว่าเป็นกลิ่นกายที่เขาดอมดมมาตลอดหลายวันกระจายอยู่ทั่วห้อง ร่างบึกบึนเดินมาหยุดข้างเตียง กลิ่นกายหญิงสาวก็ยิ่งชัดเจนขึ้นจนหัวใจกระตุก เกิดอะไรขึ้นกับหัวใจเขากันแน่ ทำไมเขาถึงได้โหยหาคู่นอนตัวเองมากมายขนาดนี้ มากเสียจนต้
