ตอนที่ 2/1 ฉุดกระชาก

1067 Words

“บ่นเพราะคิดถึงค่ะ แม่ฝากความคิดถึงมาหาพี่กับท่านด้วยนะคะ” นิรกาญเอ่ยยิ้มๆ “ทำไมไม่พาแม่มาด้วยล่ะ จะได้ไปไหว้พระด้วยกัน” ไต้พิศาลบอกขณะเดินมายืนข้างภรรยาสาว ขณะที่บรรยากาศกำลังเต็มไปด้วยความสุข เสียงภีมะก็ดังมาจากประตู “ไม่ขนกันมาทั้งหมู่บ้านเลยล่ะ จะได้เปลี่ยนงานบุญแม่เป็นงานเลี้ยงสังสรรค์” ร่างสูงใหญ่เดินมานั่งที่โซฟารับแขก ก่อนจะยกขาพาดขึ้นกับโต๊ะเล็กพลางกอดอกมองหน้านิรกาญ “อย่าปากเสียนะภีม” ไต้พิศาลเตือนบุตรชาย เดือนดารากลัวเรื่องจะบานปลายจึงสอดนิ้วประสานกับสามีพลางส่ายหน้าน้อยๆ เพื่อบอกให้รู้ว่าเธอไม่เป็นไร นิรกาญเห็นท่าทีพี่สาวกับลูกเลี้ยงก็รู้สึกสงสารจับใจ “เจอพี่เดือนแล้ว นิ่มขอกลับก่อนนะคะ” “อยู่ค้างกับพี่สักคืนก่อนนะนิ่ม เดี๋ยวพี่จะโทรไปบอกแม่เอง” เดือนดาราจับมือน้องสาวบีบเบาๆ นิรกาญเห็นแววตาอ้างว้างของพี่สาวก็รู้สึกเห็นใจ ไม่ใช่เพียงเดือนดาราเท่านั้นที่ลุ้นการตัดสินใจของนิรกาญ ไต้ภีมะเองก็ใจจดใจจ่อรออยู่ว่าเธอจะอยู่หรือไม่เช่นเดียวกัน แต่สุดท้ายชายหนุ่มก็ต้องเหยียดยิ้มออกมาอย่างถูกใจ “ก็ได้ค่ะ หวังว่าคงไม่รบกวนท่านมากไปนะคะ” นิรกาญหันไปคุยกับไต้พิศาล “รบกวนอะไรกัน น้องสาวเดือนก็เหมือนญาติฉันคนนึงเหมือนกัน เดี๋ยวไปวัดด้วยกันเลยนะ จะได้ทำบุญพร้อมกันเลย” ไต้พิศาลมองนิรกาญอย่างเอ็นดู หญิงสาวพนมมือไหว้อย่างนอบน้อมพร้อมกับยิ้มหวานให้ ทำเอาคนนั่งมองอยู่รู้สึกขัดใจอย่างบอกไม่ถูก “จะไปหรือยังป๊า ผมจะได้กลับเรือ” ภีมะพูดขัดขึ้นเพื่อดึงความสนใจ “มีบ้านไม่อยู่ชอบอยู่แต่ในน้ำ ผู้หญิงที่ไหนเขาจะชอบ คืนนี้แกต้องนอนที่นี่แหละ นานๆ จะได้อยู่พร้อมหน้ากันแบบนี้” ไต้พิศาลสั่งเสียงเข้ม ภีมะอยากจะขัดใจบิดานัก แต่พอเห็นหน้านิรกาญก็เปลี่ยนใจ “ไม่กลัวผมปล้ำเมียเด็กป๊ารึไง ถึงอยากให้นอนบ้านนัก” ไต้หนุ่มกวนประสาทบิดาอีกระรอก จนไต้พิศาลตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ “ไอ้ภีม!” “อย่าเพิ่งโกรธสิป๊า หัวใจวายเมียเป็นหม้ายเลยนะ” ภีมะยั่วอย่างไม่สนใจอารมณ์ใครนอกจากความสะใจของตัวเอง “พาป๊าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิคุณแม่ จะได้ไปกันซะที” ชายหนุ่มแสยะยิ้มให้เดือนดาราแล้วมองอย่างดูแคลน “ไปค่ะคุณท่าน ไปเปลี่ยนชุดดีกว่านะคะ” เดือนดาราประคองสามีชราเดินผ่านหน้าภีมะไป นิรกาญเอง ก็อดไม่ได้ที่จะมองไต้หนุ่มด้วยแววตาตำหนิ “คนขวางโลกแบบนี้ก็มีด้วย” เธอไม่อยากอยู่กับเขาตามลำพังจึงรีบเดินออกจากห้อง แต่กลับถูกภีมะยึดข้อมือไว้อย่างรวดเร็ว “เดี๋ยว! ยังไปไหนไม่ได้” เขาตวาดพลางออกแรงกระชากเธอมาปะทะอก นิรกาญตกใจจนใบหน้าซีดเพราะไม่คาดคิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับเธอได้ “ปล่อยนะไต้” หญิงสาวดิ้นพลางแกะมือหนาออก แต่ภีมะกลับรวบเธอไปกอดไว้ทั้งตัว ร่างบอบบางแทบจะจมหายเข้าไปในร่างบึกบึน “ไต้ภีม ปล่อยฉันเถอะนะคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า” เสียงหวานสั่นด้วยความหวาดหวั่น นั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มได้ใจ “ถ้ากลัวคนเห็นเดี๋ยวฉันจัดให้” ภีมะฉุดกระชากลากถูหญิงสาวออกจากห้องไปที่รถ นิรกาญตกใจขัดขืนตัวไว้แต่กลับสู้แรงเขาไม่ได้ “ไต้ภีมจะพาฉันไปไหนคะ” “เธอไม่อยากให้ใครเห็นเวลาอยู่กับฉันไม่ใช่เหรอ ฉันก็จะพาเธอไปที่อื่นไง” ชายหนุ่มแสยะยิ้มร้ายอย่างมีเลศนัย “ไม่นะคะ ฉันไม่ไป ฉันจะกลับบ้าน ไต้เองก็ต้องไปวัดนะคะ” หญิงสาวปฏิเสธและขืนตัวไว้สุดแรง กล้าและเส็งเห็นดังนั้นก็รีบเดินมาหาเจ้านายอย่างรู้งาน “ไต้จะไปไหนครับ” “กูจะกลับเรือ ถ้าใครถามหาแม่นี่ก็บอกว่าเธออยากไปเที่ยวทะเล ฉันก็เลยสนอง พาออกทะเลแทนไปวัด” นิรกาญรู้ว่าเขาจะพาเธอออกทะเลก็ตาเบิกกว้าง “ไม่นะคะไต้ ฉันไม่ไปทะเลนะ ฉันกลัว” นิรกาญขอร้องเสียงสั่นเทา ความกลัวพลันวิ่งจับขั้วหัวใจเธอ ก่อนจะมองเข้าไปในตัวบ้านเพื่อหาคนช่วย เมื่อไม่เห็นว่ามีใครหญิงสาวจึงตัดสินใจร้องตะโกน “พี่เดือนช่วยนิ่มด้วย พี่เดือน! คุณท่าน! ช่วยด้วย!” นิรกาญตะโกนเสียงดังลั่น คนรับใช้พากันวิ่งกรูออกมาดู แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยเลยสักคน ได้แต่ยืนมองหญิงสาวด้วยความเห็นใจเท่านั้น “ฮือ…ฮือ ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยที!” หญิงสาวร้องไห้อย่างน่าสงสาร แต่น้ำตาใช้ไม่ได้กับผู้ชายแข็งกระด้างอย่างไต้ภีมะ “ไต้จะพาน้องคุณเดือนออกเรือด้วยจริงๆ เหรอครับ” กล้าวิ่งตามไปเปิดประตูรอพร้อมกับเอ่ยถามไม่เต็มเสียงนัก เพราะกลัวบาทาเจ้านายหนุ่ม “เออสิวะ หลีกทาง! พวกมึงตามไปให้ทันก็แล้วกัน” ภีมะออกคำสั่งขณะลากนิรกาญไปขึ้นรถ “อย่าเอานิ่มไปเลยนะคะ นิ่มเมาคลื่น ถึงไปก็เป็นภาระไต้เปล่าๆ” หญิงสาววิงวอนทั้งน้ำตา ไต้หนุ่มมองใบหน้าซีดเผือดแล้วจับคางเธอบีบแรงๆ “อย่ามาทำกระแดะเป็นสาวน้อยใสซื่อให้ฉันตายใจ พี่เธอร่านอยากได้สมบัติคนอื่นจนยอมมีผัวแก่ที่ทำอะไรไม่ได้อย่างพ่อฉัน เธอเองก็เป็นพี่น้องกันคงจะร่านไม่ต่างกันหรอก ไปนอนกับฉันสามสี่คืนแลกกับเงินปึกใหญ่คุ้มกว่าเยอะ” “พี่เดือนกับคุณท่านรักกันด้วยใจบริสุทธิ์นะคะ ไต้ต่างหากที่มองโลกในแง่ร้าย” เธอจับมือที่บีบปลายคางออก คนถูกต่อว่ายิ่งเดือดดาลขึ้นกว่าเดิม ดวงตาคมพลันลุกวาวราวกับเปลวเพลิง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more