-หลายวันต่อมา-
“หวัดดีเฮีย”
“อืม”
“แล้วน้องแยมโรลล่ะ”
“...” ฮึ! กูนึกแล้ว ทักกูแต่ไม่มองกู ไอ้น้อง...ส้นตีน
“อะไรเฮีย มองผมตาขวางอะไรขนาดนั้น ผมก็แค่ถามหาพี่สะใภ้”
“งั้นคราวหลังถ้ามึงจะถามหา ไม่ต้องเสือกเรียกว่าน้องแยมโรล”
“เอ้า! ไม่เรียกว่าน้องแยมโรลแล้วจะให้เรียกชื่อจริงรึไงวะเฮีย”
“ไม่ต้องพูดชื่อ เรียกว่าเมียกูก็พอ” ผมบอกมันแล้วเดินเข้าบ้าน แค่เห็นหน้ามันก็หงุดหงิดแล้วแต่ยิ่งมันถามหาอีกคนผมยิ่งหงุดหงิด
“อะไรของเฮียวะ หวงเมียว่างั้น”
“เสือก อาอยู่ไหน”
“อยู่ในครัว เตรียมอาหารไว้ต้อนรับหลานชายสุดที่รักอยู่”
“อืม ถ้างั้นมึงมาคุยกับกู”
“โอเคครับพี่ใหญ่” ไอ้ห่านี่แม่ง
“ว่าแต่เฮียมีอะไรอยากคุยกับผมครับ” ผมเดินนำมาที่ห้องโถงพอนั่งลงเรียบร้อยมันก็อ้าปากถามก่อน
“ไม่ต้องเข้าบริษัทอีกถ้ากูไม่สั่ง” ผมเข้าเรื่องทันที
“ฮะ? อะไรนะเฮีย”
“กูบอกว่าไม่ต้องเข้าบริษัทอีกถ้ากูไม่ได้สั่ง”
“
