ผลัก!
“คิดว่าพูดดีแค่นี้แล้วจะทำให้ฉันตกหลุมพรางของนายเหรอ? คิดว่าฉันจะให้นายตอแหลแล้วตลบหลังซ้ำสองเหมือนอีหน้าโง่คนหนึ่งเหรอไอ้ชาติชั่ว!”
“...” ผมที่เพิ่งโดนผลักหัวแบบที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อนตลอดชีวิตนี้ นอกจาก...ทินกร พ่อของเธอ จ้องมองเธอที่ตะโกนด่าผมออกมา พอพูดจบแยมโรลก็ขยับตัวออกห่างด้วยท่าทางรังเกียจ
หมับ!
“นอน” ผมจับข้อมือเธอดึงไว้
“ปล่อย”
“พี่บอกให้นอน”
“ฉันนอนเตียงเดียวกันกับนายไม่ลงหรอกอคิน ปล่อย”
“ก็เห็นนอนหลับทุกคืน”
“แต่ก็รังเกียจทุกคืนไง!”
“อย่าดื้อ เสียงดังเดี๋ยวแม่ก็ได้ยิน”
“ไม่ต้องเอาคุณแม่มาขู่” ผมรู้ว่าแยมโรลไม่อยากให้แม่ได้ยิน แต่ที่พูดก็แค่ไม่อยากให้ผมบีบได้
“ไม่ได้ขู่ แต่เราอยากเสียงดังให้แม่ตื่นขึ้นมาแล้วเครียดรึไง”
“...ไอ้สารเลว!” เธอจ้องผมด้วยความโกรธเกลียดแล้วด่าออกมาด้วยเสียงรอดไรฟัน ทันทีที่แยมโรลพูดจบผมก็ดึงจนเกือบจะเรียกว่ารั้งกระชากให้เธอขยับมานอ
