“เสียใจด้วยนะแยมโรล”
“ขอบคุณนะกลัฟ” ฉันยิ้มขอบคุณเพื่อนร่วมคณะที่เดินเข้ามาแสดงความเสียใจ วันนี้วันเผาคุณพ่อแล้วค่ะ มีแขกมาเยอะเลย เพื่อน ๆ ก็มาเยอะพอสมควรเลย ปั้นชากับพี่เซตัสก็มา มาตั้งแต่เช้าแล้วล่ะตอนนี้พี่เซตัสก็ช่วยพี่คินดูแลแขกผู้หลักผู้ใหญ่ส่วนปั้นชาก็รับหน้าที่ดูแลเพื่อน ๆ แล้วก็รุ่นพี่รุ่นน้องในคณะที่มาร่วมงานแทนฉันที่ต้องยืนรับแขกอยู่หน้างาน
“ได้กินอะไรบ้างรึยังเธอซูบลงไปเยอะเลย”
“กินแล้ว ช่วงนี้เสียใจอยู่เลยกินได้นิดหน่อยแต่เดี๋ยวก็ดีขึ้น”
“ครับ ขอโทษนะที่มาวันเผาเลย เราเพิ่งกลับมาจากฮ่องกงลงเครื่องเสร็จก็รีบมาที่วัดเลย”
“อื้อ ไม่เป็นไรเลยกลัฟแค่มาก็ขอบคุณมากแล้ว เพื่อน ๆ อยู่ข้างในยังไงกลัฟเข้าไปนั่งก่อนนะ”
“เราว่าเราอยู่เป็นเพื่อนเธอดีกว่า ไม่อยากให้เธอยืนอยู่คน... / หนูดี พาแขกไปนั่งหน่อย” ฉันหันไปตามเสียงเข้ม ๆ ของใครบางคนที่เดินมาตอนไหนก็ไม่รู้ พอมองก็เห็นว่าใบหน้าหล
