คมสันกลับมาถึงบ้านพร้อมถุงวัตถุดิบเต็มมือ กลิ่นปลาทับทิมสดใหม่โชยออกมาจากถุงพลาสติก เขาเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีตรงไปยังห้องครัว แต่สายตาคมกริบของเขาก็ต้องชะงักเมื่อเห็นความเปลี่ยนแปลงที่หน้าห้องนอนของแพรบนชั้นสอง
ประตูไม้เก่าถูกแทนที่ด้วยไม้หนาทึบสีเข้ม ดูหนักแน่นมั่นคง ผนวกกับกลอนประตูทองเหลืองขนาดใหญ่ที่ติดตั้งเพิ่มไว้อีกชั้นอย่างไม่จำเป็น มันดูเหมือนป้อมปราการมากกว่าห้องนอน
"ไอ้โอม!" เสียงคมสันตวาดดังลั่นจนโอมที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่บนโซฟาถึงกับสะดุ้งเฮือก
"ครับพ่อ..." โอมรีบลุกขึ้นยืนทำหน้าเลิ่กลั่ก
"นี่มันอะไร? ใครอนุญาตให้เปลี่ยนประตู?" คมสันชี้ไปที่บานประตูใหม่ด้วยสีหน้าขุ่นมัว ความอ่อนโยนที่เขามีเมื่อเช้าหายไปสิ้น แทนที่ด้วยความโกรธเกรี้ยวที่ถูกเมินเฉย
โอมก้มหน้ามองพื้น "แพร... แพรเขาจ้างช่างมาเปลี่ยนครับพ่อ แพรบอกว่า..."
"บอกว่าอะไร!?" คมสันก้าวเท้าเข้าหาลูกชาย "บอกว่ากูเป็นโ
