ทางด้านคมสันกับบีบเค้นที่ก้นงอนของแพรแรงขึ้น และโอบกระชับร่างบางของแพรให้มันแนบกลับลำกายของเขา มัดกล้ามที่ผ่านการทำงานมาหลายปีผู้ชายวัยห้าสิบห้าปีคนนี้มีประสบการณ์ทุกอย่าง
แกกำลังโอบรัดลูกสะใภ้ที่เขาเฝ้ามามองมาหลายปี และแอบกันท่าไอ้พวกผู้ชายหลายคนที่มักจะมาจ้องมองลูกสะใภ้คนสวยของตัวเอง บางครั้งแกก็ถึงกับยิงปืนขู่ ใครหลายคนก็มาพูดว่าคมสันคือพ่อสามีในอุดมคติของลูกสะใภ้ที่ทั้งรักและดูแลเธอเป็นอย่างดี
คมสันไม่พูดเปล่ามือหนาเริ่มไม่อยู่สุข เขาโอบรัดร่างบางของลูกสะใภ้เอาแนบแน่น
"ทำไมล่ะแพร..อย่ากลัวเลยคนดีของพ่อ" คมสันพูดกับแพรด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนใช้มือหนารูปไปข้างแก้มนวลอย่างจงใจและหลงใหลแม้จะมองไม่เห็นท่ามกลางความมืดมีเพียงแสงจรวดจากสายฟ้าที่แลบ
"พะ..พ่อจ๊ะ อย่าเลย" แพรกลัวจนเสียงเริ่มสั่นเธอไม่เคยคิดว่าพ่อสามีของเธอจะทำเช่นนี้
"พ่อทำอะไร แพรววิ่งเข้ามากอดพ่อเองไม่ใช่หรอ" ผู้เป็นพ่อสามีกล่าวพร้อมหัวเราะฮือๆในลำคออย่างพึงพอใจเขาพยายามปลอบประโลมลูกสะใภ้อย่างเต็มที่
"ก็พ่อ!" แพรไม่กล้าพูดคำที่น่าอายออกมาว่าพ่อสามีกำลังบีบก้นของเธอและเหมือนจะขยำแรงขึ้น
"พ่อทำไมรึแพร..."คมสันเขาพึงพอใจกับอาการตัวสั่นเทาของลูกสะใภ้เขารู้สึกเหมือนมีกระต่ายน้อยในห้องนี้ที่กำลังหนีสิงโตอย่างเขา
หลังจากนั้นเขาอุ้มร่างเล็กด้วยมือเคียงข้างเดียวประคองกอดให้แพรนอนราบไปกับเตียงหนานุ่มสีขาวสะอาดตา ถึงแม้ภายในห้องมืดสลัวเสียงฝนโปรยปรายช่างดูเป็นใจแพรพยายามดิ้นหนีขัดขืนและกรีดร้องให้ใครมาช่วย
"อย่านะพ่อ! ปล่อยแพรนะ! ช่วยด้วย ช่วยแพรด้วยใครก็ได้ช่วยแพรด้วย" แพรดิ้นหนีขณะที่นอนราบไปบนเตียงโดยมีพ่อผัวอย่างคมสันต์คร่อมร่างบางของแพรอยู่ด้านบน
แต่บ้านของโอมอยู่ในชนบทที่ห่างไกล บ้านชาวบ้านส่วนใหญ่ มักจะตั้งห่างกันสี่ห้าหลังห่ างกันแบบนี้ทุกที่ ยิ่งมีพายุโหมกระหน่ำต่อให้เธอจะยิ่งดิ้นรนหรือร้องโวยวายมากแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยิน
"อย่าร้องเลยคนดีของพ่อ..เป็นของพ่อเถอะ!" คมสันที่อดทนมาเนิ่นนานวันนี้เขาพร้อมจะปลดปล่อยและระเบิดทุกอย่างออกมา
"ไม่ได้นะพ่อ! อย่าทำกับแพรแบบนี้ แพรเป็นเมียลูกพ่อนะ!" แพรที่พยายามอธิบายเหตุผลทั้งที่ตอนนี้ร่างกายของเธอและสภาพมันช่างยั่วยุอารมณ์เขาเหลือเกิน
"ในเมื่อไอ้ลูกชายสาระเลว มันไม่ดูแลแพร พ่อจะดูแลแพร และเป็นผัวของแพรเอง!"
คมสันไม่สนใจคำทัดทาน เขาที่วางแพรลงบนเตียงจึง ได้พยายามยกขาทั้งสองข้างของแพรขึ้นแหวกขาจนออกกว้าง แล้วแทรกตัวไว้ตรงกลาง
หลังจากนั้นเขาใช้ร่างใหญ่ทับไปบนตัวของแพรประกบจูบแพรอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนแพรพยายามใช้มือเล็กฟาดไปที่อกแกร่งของพ่อผัวแต่ก็ไม่เป็นผลยิ่งพยายามตีพยายามฟาดก็เหมือนปลุกเร้าอารมณ์สวาทที่พึ่งจะตื่นขึ้น
ฮื่อ...เสียงครางอู้อี้ในลำคอของแพรที่พยายามขัดขืนแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางหยาดเยิ้ม
คมสันผละปากออก เลื่อนจมูกซุกไซร้ซอกคอขาวสูดดมกลิ่นกายหอมละมุนของลูกสะใภ้ที่เขาใฝ่หามาเนิ่นนาน เสื้อสายเดี่ยวสีขาวที่ยังไม่ถูกเปลี่ยนมันเปียกชื้นอับ แต่คมสันยังคงสูดดมอย่างหลงไหล
คมสันเลื่อนสุกไซร้มาถึงเนินอกอวบอิ่มที่ดูเต่งตึงราวกับแม่โคนมเขาเฝ้ามองรูห้องที่เจาะภายในบ้านทุกวัน
"หอมจังแพรของพ่อ หอมที่สุดเลย อ้าห์.." คมสันที่พูดราวกับคนละเมอเขาไม่สนใจว่าแพรจะยินยอมหรือไม่เขาสนใจเพียงว่าวันนี้เขาจะทำหน้าที่ผัวแทนลูกชาย
"พ่อปล่อยแพรเถอะ ฮึก ฮื่อ แพรไม่เอา พ่ออย่า อย่านะ...!"
"ไม่นะแพร พ่อปล่อยแพรไปไม่ได้อีกแล้ว อ้าห์..คนดีของพ่อ หอมไปทั้งตัว"คมสันพร่ำเพ้อ
แพรที่ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเธอนอนหงายอยู่บนเตียงกว้าง โดยมีตัวของพ่อผัวอยู่ด้านบนทับเธออยู่ ส่วนมือหนาของคมสันข้างนึงเขาใช้รวบตึงสองแขนเล็ก ๆ ของแพรเอาไว้
แล้วซุกไซร้ตั้งแต่ซอกคอขาว ลามมาถึงเนินอกหลังจากนั้นเสื้อสีขาวบาง ๆ สายเดี่ยวของแพรค่อย ๆ ถูกเลื่อนลงมาจนเผยให้เห็นเต้าคู่อวบ
คมสันที่รู้ว่าแพรใช้ที่ปิดจุกเขาจึงค่อยๆใช้มือข้างหนึ่งที่ยังว่างอยู่ดึงจุดออกทีละข้าง ทีละข้าง แม้จะมองไม่เห็นในความมืด แต่เขาก็สัมผัสได้ถึงยอดปทุมที่ชูชัน
ด้วยสัญชาตญาณเขาจึงใช้ลิ้นละเลงดูดดึงเค้นคลึงอย่างรุนแรงสลับกันไปมาซ้ายขวาเขาได้ยินเสียงของแพรครวญครางยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งพล่าน
"อ้าส์..พ่อ เสียว ...พ่อจ๋า...เสียว..." แพรครางราวกับจะขาดใจ เธอหลับตาพริ้ม กลายเป็นว่าปล่อยให้ทุกอย่างไปตามแรงอารมณ์สองมือที่ถูกตรึงก่อนหน้านี้ค่อยๆ ผ่อนคลายลง
คมสันยังคงระรัวลิ้นลงบนจุกนมสีน้ำตาล ยุบยวบตามแรงปรารถนา ไล่ลิ้นไต่ลงมาจนถึงหน้าทองแบนราบ และเลียไล่ลงมาจนถึงเนินสวาทที่เขาเอาแต่เฝ้ามองผ่านรูห้องมาหลายปี บัดนี้เขากำลังจะได้เลีย ได้เอา และเป็นเจ้าของแม้จะมองไม่เห็นมีเพียงแค่แสงเล็กน้อยจากประกายฟ้าแล่บแต่มันไม่ใช่อุปสรรคของคมสัน
"แพร..หอมมากเลยแพรของพ่อ.." คมสันใช้จมูกสูดดมตามอำเภอใจ
"อย่านะพ่อ.! อ้าส์ อย่านะ ซี๊ด .." แพรที่โดนบังคับให้อ้าขาออกอย่างไม่เต็มใจ เธอพยายามดิ้นให้พ้นจากพันธนาการมือหนาของพ่อผัว แต่ทำอย่างไรก็ไม่พ้นเสียที
พ่อผัวของเธอฉลาดมากใช้สองมือล็อคขาเธอแน่นแล้วเอาพาดบ่า แล้วใช้ลิ้นเลียติ่งเสียวของเธอจนหมดแรง สองมือพยายามทุบตี แต่ร่างกายพ่อผัวอย่างคมสันไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย
"พ่อ.! หยุดนะ อ้าส์ อย่า อย่า! พ่อจ๋า.. เสียว ไมาไหวแล้ว พ่อ..! พ่อจ๋า.." แพรที่พยายามร้องขอให้คมสันพ่อสามีหยุดทุกการกระทำของเขาเพื่อไม่ให้มันเลยเถิดไปไกลกว่านี้
แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล คมสันจะจัดหนักเอาลิ้นแยงเข้าไปในโพรงสวาทที่อ่อนนุ่มเปียกแฉะของแพรอย่างช่ำชอง แพรถึงกับสะดุ้งด้วยความสะท้านเพราะลิ้นสากแทงเข้ามาในรูสวาทของเธอ
เธอยอมรับเลยว่าคมสัน เด็ดกว่าลูกชายอย่างโอมมากนี่แค่โดนเลียเธอยังอ่อนระทวยแม้ปากจะบอกว่าไม่ยอมแต่รูสวาทกับตรงข้ามน้ำเยิ้มแฉะจนล้นรู
"พ่อ! แพรไม่ไหวแล้ว อ้าส์...." เสียงแพรครางยาวพร้อมเกร็งกระตุก น้ำเ****นสีใสไหลออกมาจนคมสันพอใจหยุดการกระทำ ในท่ามกลางความมืดสลัว เสียงหายใจหอบถี่ของแพรดังอยู่บนเตียงกว้าง
แพรเธอที่สติหลุดยังคงเหนื่อยกายกับการกระทำก่อนหน้าเธอไม่หลับตาพริ้ม และไม่ได้มองเห็นเลยว่าตอนนี้คมสันแก้ผ้าเปลืิยเปล่าล่อนจ้อนเตรียมจะเอาเธอ
"ว๊าย! พ่อ" แพรตะโกนตกใจเพราะคมสันกระโจนขึ้นเตียงแล้วใช้ร่างกายใหญ่คร่อมบนตัวแพร เอาตัวหนาใหญ่ของตัวเองแทรกกลางระหว่างสองขาของแพรอ้ากว้างตามตัวของพ่อผัว