รักต้องห้าม

เพื่อน 2/2

[เซียน]

ผมใช้เวลานานพอสมควรในการเดินทางมาหาอิหอยเป๋าฮื้อเพราะกว่าจะซื้อข้าวซื้อน้ำไหนจะหาของหวานที่มันชอบกินเข้ามาให้อีก แถมแต่ละร้านที่มันชอบกินก็อยู่ไกลกันคนละฟาก ของหวานต้องร้านนี้กับข้าวต้องร้านนั้นน้ำปั่นต้องร้านโน้น อิห่าน!! แดรกยากฉิบอ๋าย

เซียน : ลงมารับกูดิ๊

ผมส่งไลน์ไปหามันให้ลงมาช่วยถือของเพราะตอนนี้ของที่ผมซื้อมาเต็มไม้เต็มมือผมไปหมด ไหนจะของที่แม่ผมฝากมาให้มันด้วยแล้วก็กระเป๋าเสื้อชั้นในของมันที่มีผ้าอนามัยของมันอีก โครตหนักเลยโว้ย!!

Evening : ขี้อยู่ไปไม่ได้

นั่นคือข้อความที่มันส่งมาหาผมก่อนที่มันจะเงียบไปแล้วผมก็ต้องหอบทุกอย่างขึ้นไปหามันเอง อิเชี้ยขอให้มันตกส้วมตาย ถ้าเป็นผีก็ขอให้วนเวียนอยู่กับกองขี้จนกว่าจะไปเกิด

ติ๊ด ติ๊ด

" มาแล้วหรอเพื่อนรัก "

เสียงคนที่เดินมาเปิดประตูให้ผมร้องถามก่อนจะยื่นมือมาช่วยผมถือของเข้าไปด้านใน จากนั้นมันก็จัดแจงแกะของกินที่ผมซื้อมาใส่จานโดยที่ไม่ต้องบอกแล้วก็นั่งแดรกโดยที่ไม่เรียกผมเลยสักคำ!!

" หิวล่ะสิมึง แดรกยังกะปอบลง "

ผมว่ามันด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะมองมันนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่สิต้องเรียกว่าสวาปามถึงจะถูก

" หิวสิแก ช่วงนี้ถ่ายแบบต่อกันเป็นเดือนๆฉันต้องอดข้าวอดของหวานกินแต่สลัดผักกับโยเกิร์ตเพื่อคุมน้ำหนักหิวก็หิวจะแอบกินอะไรก็ไม่ได้ถ้าพุงออกฉันก็ถ่ายชุดว่ายน้ำไม่สวยอีก "

มันตอบผมพลางสนใจของกินตรงหน้าไปด้วยในปากก็เคี้ยวไก่ทอดมือก็ยกแก้วน้ำอัดลมนี่เป็นปอบหรือนางแบบกันแน่วะ

" แล้วแดรกเยอะแบบนี้มึงไม่ต้องทำงานแล้วหรอหรือว่าที่มึงแถลงข่าวเรื่องพักร้อนจะเป็นเรื่องจริง "

ผมถามมันพลางนั่งเท้าคางมองมันนั่งแดรกไก่ทอดกับซดแป๊บซี่แล้วก็ยัดติ่มซำเข้าปากไปด้วย

" อือจริง "

" แล้วต้นสังกัดกับผู้จัดการ,มึงเขาไม่ว่าอะไรหรอ "

" เขาก็ไม่พอใจอยู่นิดหน่อยแหละแต่ฉันก็ทำงานให้พวกเขาเยอะแล้วไงอีกอย่างฉันก็ไม่เคยหยุดงานหรือพักงานเลยสักครั้งตั้งแต่เป็นนางแบบมา นี่ก็จะหมดสัญญาแล้วฉันก็เลยขอหยุดรับงานแล้วก็ขอใช้สิทธิ์พักร้อนยาวๆไปด้วยเลย "

มันเงยหน้ามาบอกผมพลางหยิบนู่นนี่นั่นเข้าปากไปด้วย ถ้าติดคอตายนะอายคนเขาแน่ๆคงจะพาดหัวข่าวว่านางแบบดังตายเพราะน่องไก่ติดคอไม่ก็สำลักน้ำอัดลมตาย หรือนางแบบดังตายเพราะติ่มซำไรงี้

" มึงพักร้อนนานแค่ไหน "

" สองเดือนแล้วก็คงพักต่อยาวเลยเพราะหมดสัญญาแล้วป๊ากับม๊าไม่ให้ต่อแล้วด้วย "

คำตอบของมันทำให้ผมดีใจนิดๆที่รู้ว่ามันจะได้ออกจากวงการทารุณนี้สักที ทารุณในที่นี้ผมคิดไปเองหรอกนะเพราะเห็นมันว่างจากงานแต่ละทีต้องวิ่งหาของกินอยู่ตลอดเหมือนคนตายอดตายอยากอย่างเช่นวันนี้ พอใกล้ถึงเวลาทำงานก็ต้องไปออกกำลังกายเบิร์นไขมันออกทั้งๆที่มันก็ผอมจนเหลือแต่กระดูกอยู่แล้วเห็นมันเป็นแบบนั้นผมล่ะเหนื่อยแทน

" กูจะไปอยู่ไทยมึงรู้แล้วใช่ป่ะ "

ผมถามมัน ไม่รู้ว่ามันลืมหรือยังเพราะผมเคยบอกกับมันไว้นานแล้วเรื่องนี้ อีกไม่กี่วันข้างหน้าผมต้องย้ายไปอยู่ไทยผมทำสนามแข่งรถไว้ที่นั่นซึ่งตอนนี้ทุกอย่างก็เรียบร้อยแล้ว มันเป็นความฝันของผมด้วยที่อยากมีสนามแข่งรถเป็นของตัวเองกว่าจะขอป๊าได้ผมต้องทำอะไรหลายอย่างเพื่อแลกกับคำอนุญาตของป๊า

" ฉันไปอยู่กับแกได้ป่ะ "

มันเงยหน้ามาถามผมก่อนจะก้มหน้าก้มตายัดทุกอย่างตรงหน้าเข้าปากต่อ

" ไปอยู่กับกู กูจับทำเมียนะบอกเลย "

" จู๋ใหญ่ป่าวล่ะ ถ้าใหญ่ฉันยอม "

มันเงยหน้ามาเลิกคิ้วใส่ผมกวนๆก่อนจะสนใจของกินต่อ มันก็เป็นซะแบบนี้แหละนี่ถ้าไม่ติดว่าโตมาด้วยกันผมคงคิดว่ามันทะลึ่งไม่ก็ผ่านอะไรอย่างว่ามาเยอะแน่ๆเลยซิงจริงป่าววะหรือที่มันไม่มีผัวสักทีเพราะมันแอบไปซื้อกินแล้วผมไม่รู้?

" เปิดดูมั้ยล่ะมึงเห็นแล้วอย่าตะลึงนะกูบอกไว้เลย "

ผมพูดกวนๆใส่มันคืนพลางส่ายหัวให้มันก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนของมันเพราะเริ่มง่วงแล้ว

" ล็อคประตูด้วยนะแกตื่นมาแล้วจู๋หายอย่าหาว่าฉันไม่เตือน "

เสียงตะโกนแหลมๆของมันดังตามมาก่อนจะเงียบไป ก็เป็นซะแบบนี้ไงจะไม่ให้ผมพามันกลับไทยด้วยได้ยังไงล่ะเดี๋ยวไปข่มขืนใครเข้าป๊ากับม๊ามันจะซวยเอา