รักต้องห้าม

ดอกกุหลาบ 1/2

[เซียน]

" คุณเซียนจะให้ผมเก็บอะไรไปเพิ่มอีกมั้ยครับ "

เสียงคนของผมเดินเข้ามาถาม วันนี้ผมกำลังเก็บของเพื่อจะส่งไปไทยก่อนถึงวันไปจริงๆผมจะได้ไปตัวเปล่าเลยไม่ต้องรอโหลดกระเป๋าให้เสียเวลา

" อืม คงไม่แล้วแหละน่าจะครบหมดแล้วมั้ง "

ผมตอบ เพราะเท่าที่ผมสำรวจดูผมก็เก็บของใช้ เสื้อผ้า แล้วก็เอกสารงานต่างๆใส่กระเป๋าหมดแล้ว ของเล่นโมเดลสะสมผมก็เก็บไปหมดแล้ว ที่เหลือก็ไม่น่าจะมีอะไรแล้วนะ

" แล้วกล่องไม้ที่อยู่ในห้องแต่งตัวล่ะครับ "

เชี้ย!! ลืมได้ไงวะ

" เออไปเอามาด้วย ลืมได้ไงวะ "

ผมสั่งคนของผมก่อนที่จะนั่งคิดอีกว่าตัวเองลืมอะไร กล่องไม้นั่นก็ไม่มีอะไรหรอกครับเป็นพวกของขวัญของฝากที่ผมได้มาตั้งแต่สมัยเด็กๆจนถึงตอนนี้แหละ ผมเก็บมันเอาไว้ในนั้น ของพวกนั้นไม่ได้มีมูลค่าอะไรมากแต่มันมีคุณค่าต่อจิตใจของผมก็เท่านั้นเอง มันมีเรื่องเล่าของมันทุกชิ้นเลย...

ติ้ง!!

ยังไม่ทันที่ผมจะได้เอนหลังนั่งพัก เสียงแอพพลิเคชั่นไลน์ของผมก็ดังขึ้นพอเห็นชื่อคนที่ส่งมาในเวลานี้ก็ต้องถอนหายใจใส่โทรศัพท์ยาวๆ เฮ้อ!! อีกแล้ว!!

Evening : เพื่อนรัก

ส่งมาแบบนี้มันต้องให้ผมทำอะไรให้แน่ๆเลย

เซียน : ว่า

Evening : คืนนี้ไปดูคอนเสิร์ตเป็นเพื่อนฉันหน่อย ฉันซื้อตั๋วไว้ให้แกแล้ว

Evening : คืนนี้ฉันเลี้ยงเองเดี๋ยวฉันจะไปรับแกเคนะ

เซียน : กูไม่ว่าง ต้องเคลียร์งานเตรียมตัวไปไทย

Evening : แกก็รู้นี่นาว่าฉันแอบปลื้ม XXX นักร้องนำวงนี้มาตั้งนานแล้ว แกเป็นเป็นเพื่อนฉันเถอะนะนะ

เซียน : กูไม่ว่าง!!

Evening : อิเพื่อนใจร้ายฉันให้คนอื่นพาไปก็ได้ ฉันไม่รักแกแล้ว T_T

เซียน : งานเริ่มกี่โมง

Evening : สองทุ่ม

เซียน : รอนั่นแหละเดี๋ยวกูไปรับ

Evening : อร๊ายยย รักแกที่สุด

เซียน : รักแค่กูด้วยล่ะเข้าใจ๊!!

จากที่ผมคิดว่าจะได้งีบสักหน่อยแล้วค่อยตื่นมาเคลียร์งานต่อ ก็มีอันเป็นต้องรีบเคลียร์งานเพื่อให้รีบเสร็จจะได้ไปรับใครบางคนที่อยากดูคอนเสิร์ตจนเนื้อเต้น ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรที่ทำให้ผมต้องเจอกับมัน เหนื่อยก็เหนื่อยง่วงก็ง่วงแต่มันขออะไรผมก็ต้องช่วยต้องยอมมันตลอดเลย บางทีผมอาจจะกลัวเสียมันไปจริงๆก็ได้ เพราะมันเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่ผมมี...

" เซียน ฉันต้องซื้อดอกกุหลาบไปให้โอปป้าด้วยอะแก อร๊ายนั่นไงๆมีขายอยู่ตรงนั้น "

คนข้างๆผมพอลงจากรถได้ก็ชี้ไม้ชี้มือไปยังซุ้มขายดอกไม้ที่งานจัดขึ้นเพื่อหารายได้อีกช่องทางหนึ่งด้วยท่าทางสะดีดสะดิ้ง ไม่รู้จะสะดีดสะดิ้งอะไรนักหนา

" คิวยาวนะมึง "

ผมบอกมันเมื่อเห็นว่าซุ้มขายดอกไม้ตรงหน้ามีคนมายืนต่อแถวเพื่อจะซื้อดอกไม้เต็มไปหมดเลย ถ้าไม่บอกว่าขายของผมก็คิดว่าแจกฟรีนะ คนเยอะฉิบแถมยังมีร้านเดียวอีก

" ไม่เป็นไรแกฉันรอได้ แกรอฉันตรงนี้นะเดี๋ยวฉันมา "

มันหันมาบอกผมแค่นั้นก่อนจะหยิบเอากระเป๋าสตางค์ออกจากกระเป๋าที่มันสะพายมาแล้วยื่นกระเป๋าสะพายของมันให้ผมถือไว้ แหงล่ะหน้าที่ถือกระเป๋าก็มา

ปกติมันไม่ค่อยชอบรอหรือต่อแถวอะไรแบบนี้นะแต่เพื่อไอ้โอปป้าบ้าบออะไรนั่นมันกลับยอมยืนรอทั้งๆที่ไม่รู้ว่าดอกไม้นั้นจะหมดก่อนหรือเปล่า หมั่นใส้ว่ะ!!

ในระหว่างที่ยืนรอมันอยู่ผมก็พอจะเดาได้แล้วล่ะจากสถานการณ์ตรงหน้าว่าดอกไม้ที่วางขายอยู่ต้องไม่พอแน่ๆแล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆด้วย อีกประมาณยี่สิบกว่าคนจะถึงคิวแต่ดอกไม้ในกองนั้นกลับเหลือแค่ไม่กี่ดอก มันร้องไห้กลับมาแน่ผมคิดว่านะ

ผมหันซ้ายหันขวาไปมาก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังจะเดินเข้าไปในงาน แน่นอนว่าเธอเองก็ถือดอกกุหลาบไว้ในมือเพื่อจะเอาไปให้ไอ้โอปป้าอะไรนั่นด้วย ผมก็เลยคิดว่าจะขอซื้อต่อจากเธอเพราะใครบางคนที่ยืนต่อแถวอยู่คงต้องเสียใจมากแน่ๆถ้าไม่ได้ให้กุหลาบไอ้โอปป้านั่น

" เอ่อขอโทษนะครับ ดอกไม้ที่คุณถืออยู่ผมขอซื้อต่อได้มั้ยครับเท่าไหร่ก็ได้ผมยอมจ่าย "

ผมถามคนที่เดินเลยผมไปหน่อยนึงด้วยภาษาจีนพร้อมกับส่งยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตรที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้

" ก็ได้ค่ะ งั้นขอเงินทั้งหมดในกระเป๋าของคุณในตอนนี้ "

เธอส่งยิ้มให้ผมกลับพร้อมกับบอกราคาดอกไม้นั่นแล้วรับเงินจากผมก่อนจะเดินเข้าไปในงาน ดอกกุหลาบดอกเดียวแถมยังเหี่ยวอีกต่างหาก เชี้ย!! ดอกละหมื่นสอง!! ถ้าตีเป็นเงินไทยอะนะ ดีนะพกเงินสดมาแค่นี้เพราะส่วนมากใช้บัตรเครดิตไม่งั้นล่ะหมดตัวแน่ ยัยผู้หญิงหน้าเลือด!! ถ้าเอาไปกินแกงกะหรี่ป่านนี้ฟินไปถึงชั้นเจ็ดล่ะแมร่ง!!

" แก... "

น้ำเสียงอ่อยๆที่บอกก็รู้ว่าเสียใจมากๆเรียกผมและมันกำลังเดินคอตกมาหาผม แค่ซื้อดอกกุหลาบไม่ได้มันต้องเสียใจขนาดนี้เชียว เชื้อติ่งนี่มันแรงจริงๆ

พรึ่บ!!

" ฉันไม่มีดอกกุหลาบไปให้ XXX เลยอะแก เขาบอกว่าหมดแล้ว "

คนที่เดินเข้ามากอดผมพูดเสียงแผ่วพลางซุกหน้าเข้ากับแผ่นอกของผม ผมยอมรับว่าไม่ชอบเวลามันเศร้าเท่าไหร่ผมไม่ชอบเวลาที่มีคนเสียใจแต่เวลาที่มันเศร้ากลับเป็นเวลาเดียวที่ผมรู้สึกว่ามันน่าทนุถนอมดูอ่อนโยนเป็นผู้หญิงขึ้นมา

" มึงเลิกกอดกูแล้วมาดูนี่ดิ๊ "

ผมบอกมันก่อนจะดันตัวมันออกพลางยื่นดอกกุหลาบเหี่ยวๆนั่นให้มัน

" เป็นแค่เพื่อนกันเอาไปดอกเดียวพอ เป็นแฟนกูเมื่อไหร่ค่อยเอาช่อใหญ่กว่านี้ "

" กะแกได้มันมายังไงอะ แกไปเอามาจากไหนเซียน "

มันเมื่อกี้กับมันตอนนี้ที่ทำท่าดีใจจนออกนอกหน้ากลับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย รู้งี้ปล่อยให้ร้องไห้ต่อดีกว่าเป็นแบบนี้แล้วน่าถีบกว่าน่าทนุถนอมอีก

" กูก็ซื้อมาสิถามแปลก "

ผมบอกพลางฟาดดอกกุหลาบใส่หัวมันแรงๆ

" จริงอะ ขอบใจนะใจฉันรักแกที่สุดเลยอ่า มาให้หอมสักฟอดหน่อยมา "

หมับ!!

ทันทีที่ใบหน้าของมันกำลังจะยื่นเข้ามาหาผม ผมก็ดันหน้าผากมันเอาไว้ก่อน นี่ไม่ใช่ที่บ้านนะแล้วตอนนี้เราก็โตกันแล้วด้วยที่สำคัญมันลืมไปหรือเปล่าว่ามันเป็นนางแบบนะถึงจะออกจากวงการมาแล้วก็เถอะเดี๋ยวก็เป็นข่าวหรอก

" หอมเชี้ยไรล่ะ เข้าไปในงานได้แล้วมึงอะ "

ผมว่า

" ทำอย่างกับไม่เคย "

" เปลี่ยนจากหอมมาเย็ดสิ กูจะยอม "

" ฝันไปเถอะ!! "