“ชื่นใจจริงๆ เวลาเหนื่อยๆ ร้อนๆ แล้วได้ดื่มน้ำเย็นๆ นี่มันวิเศษสุดๆ เลยว่าไหมคะ”
“ลิปสติกเลอะหมดแล้ว ผมอุตสาห์เตรียมหลอดมาให้”
ชายหนุ่มเย้าเบาๆ
“ช่างมันเถอะค่ะ ฉันนะ อยากจะรีบกลับบ้านไปแก้ผ้านอนตากแอร์แล้วด้วยซ้ำไป” ฉันพูดแล้วยกขวดน้ำขึ้นดื่มต่อ
ค่อยหายเหนื่อยหน่อยแฮะ
“…”
“คุณเป็นอะไร ทำไมหน้าแดงจัง”
ฉันหันมาเห็นเขาพอดี ใบหน้าหล่อเหลากำลังแดงก่ำราวกับลูกมะเขือเทศ
“ไม่สบายหรือเปล่าคะ” ฉันยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของเขา
“ยะ ยะ อย่าครับ” ชายหนุ่มรีบห้ามเสียงสั่น
ท่าทีของเขายิ่งทำให้ฉันตกใจพ่วงด้วยความงุนงง
“ผมโอเคครับ” ไฮเฟลตอบเสียงอ่อยๆ
“โอเคแน่นะ” ฉันถามย้ำเพื่อความชัวร์
“แน่ครับ”
“แล้วเมื่อกี้คุณเป็นอะไร คุยกันอยู่ดีๆ คุณก็เงียบไป และพอฉันหันมานะ อื้อหือ หน้าคุณแดงมากอ่ะ” ฉันทำเสียงสูง
“ขะ ขนาดนั้นเลยเหรอครับ” เจ้าตัวพูดเหมือนไม่อยากเชื่อ
“ใช่น่ะสิ ฉันตกใจมากเลยร
