“เฮ้ ซีโร่ นายทำอะไรอยู่ ฉันรอนานแล้วนะ” เสียงจากคนด้านนอกดังแทรกเข้ามา เวรเอ๊ย! มันจะมาทำไมตอนนี้วะ
“เออๆ ขอใส่เสื้อผ้าแปบเดี๋ยวออกไป นายลงไปรอฉันข้างล่างก่อน” ผมตะโกนบอกพลางกับลุกขึ้นจากเตียง ปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระ
“โอเค รีบลงมาล่ะ” ผมเอี่ยวหูฟังจนมั่นใจว่าไฮเฟลได้เดินลงบันไดไปแล้ว ก่อนจะหันหน้ามาจ้องร่างบางที่เอาแต่ดิ้นกระเสือกกระสนอยู่บนเตียงนอน
“อยู่เฉยๆ อย่าสร้างความเดือดร้อน ไม่อย่างนั้น ฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอ” ผมชี้นิ้วใส่ใบหน้าหวาน สายตาของเธอมองผมอย่างเคียดแค้น แต่ช่าง ใครสน?
ผมจัดการล็อคประตูห้องนอนจากด้านใน ก่อนจะพยายามทำร่างกายให้ดูเป็นปกติที่สุดแล้วเดินลงมายังข้างล่างที่มี แขกไม่ได้รับเชิญ นั่งรออยู่บนโซฟาตัวยาว
บ้านหลังนี้เป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว เป็นบ้านที่ผมออกแบบและตกแต่งเองกับมือ ตั้งแต่ในบ้านหรือแม้แต่สวนหย่อมหน้าบ้าน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นผมก็เป็นคนซื้อ
