“ไอรีน!” ชายหนุ่มกดเสียงต่ำในลำคอ เนื้อตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ
“กล้าไหมล่ะ”
ฉันเชิดหน้าท้าทาย เขารีบแย่งมือถือออกไปจากมือของฉัน ฉันก็ปล่อยให้เขาเอาไป ก่อนจะเหยียดยิ้มร้ายกาจ แล้วพูดต่อ
“จะลบเหรอ” ฉันถามเสียงเยาะหยัน “ถึงจะลบ แต่บอกไว้ก่อนว่าฉันเซฟเก็บเอาไว้หลายที่ ทั้งในคอมฯ อีเมล์ ไอแพด หรือแม้กระทั่ง ล้างรูปออกมาดูเล่น” ฉันหัวเราะเบาๆ
ซีโร่หน้าตาขึงขัง โกรธจนแทบจะฆ่าฉันให้ตายคามือ
“ถอยไป” ฉันบอกเสียงเรียบ ใช้ฝ่ามือดันหน้าอกแกร่งของร่างสูง ชายหนุ่มก็ยอมถอยอย่างจำนน
ฉันเดินผ่านหน้าเขาแบบไม่แคร์ สองเท้ากำลังจะเดินเข้าห้องที่ใช้สำหรับเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย แต่ประโยคๆ หนึ่งของซีโร่ ก็ทำให้ฉันต้องหยุดชะงัก
“มันก็แฟร์ดีนะ เธอมีรูปฉัน ฉันมีรูปเธอ” น้ำเสียงที่ดูเป็นต่อเอ่ยขึ้น ฉันยิ้มหยันกับตัวเอง หัวเราะอยู่ในลำคอ
“รูปในอดีตน่ะเหรอ” ฉันหันหน้ามาเผชิญกับคนด้านหลัง
“คิดจะเอามาต่อกรงั้น
