“อ๊ะ..อื้อ .. อื้อ ” ทอฝันครางประท้วงเมื่อหล่อนรู้สึกเริ่มหายใจไม่ออก ก็เขาเล่นจูบแบบไม่ปล่อยให้หล่อนสูดอากาศภายนอกบ้าง ร่างเล็กขยับออกแรงดันเขาออกจากหน้าอก
“อื้มมม จ๊วบบ!!” แพรวาถอนริมฝีปากออกอย่างเสียมิได้ ดวงตากวาดมองใบหน้าใสด้วยแววตาตำหนิและเอาแต่ใจ
“พะ พี่แพรว” ทอฝันเรียกชื่อเขาพรางแก้มแดงเมื่อเขาขยับเข้ามาไกล้มากยิ่งขึ้น
“หืมม..” แพรวเลิกคิ้วถามร่างโปร่งขยับเข้าหา ทอฝันกระพริบตาถี่เมื่อหล่อนรู้สึกมองใบหน้าเขาไม่ค่อยชัดนัก และพอรู้ว่าเขามองหน้าหล่อนอยู่
“พี่แพรวจูบหนูทะ ทำไม” ด้วยความข้องใจหล่อนจึงถามเพราะความอยากรู้
“ก็เธอพูดมาก น่าเบื่อ”
“หนูขอโทษที่ทำให้พี่หงุดหงิดที่ไม่ได้อยู่กับคุณโรสนะคะ”
“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันหงุดหงิดเรื่องโรส” แพรวามองหน้ายายเฉิ่มนั้นนิ่ง
“ก็เป็นอยู่นี่ไงคะ หนูบอกแล้วว่าขะ อุ๊บ!!!” ทอฝันถูกเขาจูบอีกครั้ง ปากเล็กกดบดเบียดลงหาปากที่ชอบพูดจาเพ้ออยู่คนเดียว
