“ยายฝัน มาแดนซ์กัน” ปีรมาหันไปถามเพื่อนแล้วทำตาเว้าวอน
“ไม่เอาอะ แกก็รู้ว่าฉันไม่ค่อยชอบ”
“มาเหอะน่า ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย” ปีรมาชำเรืองมองใบหน้าคมชอบมองมาทางหล่อนอยู่อย่างนั้น หากดวงตาเของเขาไม่ได้เรียบเฉยหล่อนอาจจะคิดว่าเขาสนใจหล่อน แต่ทว่าใบหน้าที่เรียบและสายตาที่ดูว่างเปล่า ทำให้หล่อนคิดว่าเขาคงไม่ชอบขี้หน้าเราเท่าไรนัก
“อืม ก็ได้ๆ ” ทอฝันจำต้องออกไปขยับตัวเล็กๆ น้อยเป็นเพื่อน หล่อนยิ้มกว้างเมื่อปีรมาแดนซ์กระจาย เป็นยายปริมก็ดีนึ มั่นใจทุกเรื่องและเก่งทุกเรื่อง ดูตอนนี้สิหล่อนเต้นได้เซ็กซี่เย้ายวนเป็นที่สุด ทอฝันมองดูเพื่อนตัวเองแล้วอมยิ้ม เมื่อเจ้าหล่อนส่งสายตาประมาณว่าให้ดูชายหนุ่มที่เข้ามาทักหล่อน ทอฝันพยักหน้าแล้วชี้นิ้วไปบอกว่าหล่อนไปกลับไปนั่งแล้วนะ
“คุณทอฝันเต้นเป็นด้วยเหรอครับ”
“ก็พอได้ค่ะ แต่สู้รายนั้นไม่ได้” หล่อนยู่ปากให้ไบร์อันมองปีรมา ไบร์อันอมยิ้มแล้วพยักหน้า เขากลืนน
