RED
NAKARATING kami sa Seaside ni Sophia; halos naratnan din namin ang papalubog na araw.
Inalalayan ko siyang makasampa sa may 'di naman kataasang upuang bato, paharap sa bahagi kung saan makikita mo ang magandang tanawing inaabangan din ng lahat-lahat ng taong nandoon sa lugar na 'yon.
"Kung pwedi lang isama ng paglubog ng araw ang nararamdaman ko ngayon, Sophia."
"Kung pwedi lang talaga isama, ipapasama ko na lahat ng lungkot mo diyan sa puso mo para naman hindi na kita makikitang nahihirapan, ang hirap kaya."
"Ayaw mo na sa akin dahil miserable ako?"
"Hindi sa ganoon. Ikaw pa rin naman ang gusto ko kahit na anong mangyari. Ayaw ko lang nahihirapan ka."
Sumandal ako balikat ni Sophia. I really feel her sincerity, ang bawat salitang lumalabas mula sa kaniya.
Lucky enough din si
