Sabah gözlerimi açtığımda Demir'i yanımda görmemiştim bu yüzden merakla, geçen sefer dolapta bıraktığım elbiselerimden giyerek aşağıya indim. Mutfaktan gelen tıkırtılarla, mutfağa yöneldim ve kapıdan içeri girer girmez Elinde menemen tavası olan Demir'le göz göze geldik. "Günaydın aslancık. Kocan sabah sabah üşenmedi, karısına lezzetli bir kahvaltı hazırlamaya karar verdi." Tavayı masaya bırakıp bana doğru yürümeye başladı. "Nasıl olmuş karıcım?" Elimden tutup beni masaya ilerlettiğinde, uyku mahmurluğuyla adımlarına uyup onu takip ettim. "Sadece senin için." Diye ekleyip beni sandalyeye oturttu. "Bekle çaylarımızı da doldurayım. Kahvaltıdan sonra eve gideriz." Dedi keyifle.
Üstümdeki şaşkınlığı bir kenara bırakıp, "Evcilik mi oynuyoruz?" Diye sordum sertçe. Çaylarımızı doldurup karşıma o
