“คุณแม่ขา ที่บ้านคุณย่ามีรูปคุณลุงเต็มไปหมดเลย”
“คุณย่าเป็นแม่ของคุณลุงค่ะ” ไออุ่นก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีเพราะตั้งแต่เกิดมาก็รู้จักแค่ตากับยายที่อยู่ในรูปเท่านั้น
“ทำไมอุ่นต้องเรียกแม่ของคุณลุงว่าคุณย่าด้วยคะ เรียกคุณป้าไม่ได้เหรอคะ” ฉันยังไม่พร้อมอธิบายให้ลูกฟังตอนนี้เพราะยังเจ็บแผลและรู้สึกเพลียๆ อยู่ รอให้พ่อของเขามาก่อนดีกว่าค่อยปรึกษากันอีกครั้งว่าจะเอายังไงกับเรื่องนี้
“ท่านอายุมากแล้วค่ะ เรียกคุณย่านั่นแหละถูกต้องแล้ว”
“เมื่อไหร่คุณแม่จะหายคะ อุ่นกลัวมากๆ เลย”
“เดี๋ยวก็หายแล้วค่ะ ไม่ต้องกลัวแล้วนะคะ จะไม่มีใครมาทำร้ายแม่ได้อีกแล้ว”
“จริงนะคะ”
“คุณลุงสัญญากับคุณแม่ด้วยตัวเองเลยนะ” เขาเป็นพ่อของลูกนี่เนอะ ไม่มีเหตุผลที่ฉันต้องใส่ร้ายและพูดถึงเขาในทางไม่ดีให้ไออุ่นได้ยิน
“คุณแม่หายเร็วๆ นะคะ เราจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน”
“ไม่คิดถึงพ่อพ่อเหรอคะ”
“พ่อพ่อบอกว่าให้อุ่นดูแลคุณแม่ให้ดี อุ่
