บทที่3 อสูรร้ายในคราบเจ้าชาย..2

1437 Words
“ว่าไงนะ!!”ผู้เป็นพ่อทั้งสองคนในวัยห้าสิบกว่าปีเอ่ยถามบุตรชายอย่างตกใจ เพราะรู้ดีว่าลูกชายของตนนั้นฉลาดเพียงใด หากลูกบอกว่าไม่ใช่เขาก็เชื่อว่าไม่ใช่ รามิลถอยตัวออกมายืนจ้องหน้าหนุ่มลูกครึ่งตรงหน้าอย่างพินิจพิจารณาอีกครั้ง ถึงแม้รูปร่างลักษณะภายนอกจะเหมือนเควินทุกอย่าง แต่แววตาและความเยือกเย็นที่แผ่ออกมามันต่างกับเควินที่พวกเขาเคยรู้จัก “ไอ้เซียนไปเอาน้องควีนออกมา”รามิลเอ่ยบอกแฝดของตน ถึงจะอยากกระทืบหนุ่มลูกครึ่งตรงหน้ามากแค่ไหนแต่ความเป็นห่วงลูกสาวมีมากกว่า ยิ่งรู้ว่าคนที่พาลูกสาวเขามาไม่ใช่เควินแล้วเขายิ่งเป็นห่วงหนักกว่าเดิม “เชี่ยย!! น้องควีน”ชวินต้องอุทานออกมาด้วยความโมโหทันทีที่เห็นสภาพของลูกสาวสุดที่รัก ร่างบางที่นอนหมดสติอยู่ภายใต้ผ้านวมผืนหนาทำเขาเข่าแทบทรุด ลูกสาวที่เขาเฝ้าถนอมเลี้ยงดูมาอย่างดีกลับถูกไอ้ระยำนั่นย่ำยีจนหมดสติไปแบบนี้ เขาเข้าไปรวบร่างบุตรสาวพร้อมผ้านวมขึ้นอุ้มอย่างทะนุถนอม ก่อนจะเดินออกไปนอกห้องอย่างเกรี้ยวกราด “ไอ้รามกระทืบมันให้ตายคาตีนมึงไปซะ ไม่ต้องไปอยากรู้แล้ว ว่ามันเป็นใคร”ชวินเอ่ยบอกอย่างเยือกเย็นก่อนจะอุ้มบุตรสาวออกไปจากตรงนั้น ในระหว่างที่ชวินเดินออกไปเจคอปที่รีบตามมาทันทีหลังจากวางสายก็เดินสวนเข้ามา โชคดีที่เขายังไม่ออกจากเกาะไปเลยมาได้ทันเวลา และภาวนาให้สิ่งที่เขาคิดมันไม่เป็นจริง แต่เมื่อมาเห็นหน้าหนุ่มลูกครึ่งที่ยืนจ้องหน้าอยู่กับสองพ่อลูกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เขาคิดมันได้เกิดขึ้นแล้ว “ไคเลอร์??”เจคอปถามหลานชายอีกคนที่ไม่เคยมาเหยียบประเทศไทย ผู้ซึ่งเป็นแฝดน้องของเควิน “หึ”ในที่สุดทุกคนก็ได้รู้สักทีว่าเขาไม่ใช่เควิน อ๋อ คงจะมีอยู่คนหนึ่งที่ยังไม่รู้ คนที่เขาจับกินจนสลบคาเตียงไปนั่นไง “ไคล์มาทำอะไรที่นี่ แล้วแกทำอะไรลงไป”จากเหตุการณ์ที่เห็นเจคอปก็มองออกอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่เขาไม่รู้คือหลานชายของเขาคนนี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง สามสิบเอ็ดปีตั้งแต่เกิดจนโตไคเลอร์ไม่เคยมาประเทศไทยสักครั้ง เขาจะเจอหลานชายคนนี้ก็ต่อเมื่อเขากลับไปเยอรมันเท่านั้น ไคเลอร์ เควัลด์ อายุ31ปี เป็นชายหนุ่มที่น่ากลัวมากคนหนึ่งที่เจคอปเคยรู้จัก หากคิดว่ารามิลหรือราชันย์น่ากลัวแล้ว เขาบอกได้เลยว่าสองคนพ่อลูกนี่ไม่ได้ครึ่งของไคเลอร์ ไคเลอร์เป็นมือปืนรับจ้างที่มีค่าตัวแพงและหาตัวจับยาก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องความโหด หลานชายของเขาคนนี้โหดกับคนทั้งโลกยกเว้นแม่กับแฝดพี่มัน นอกจากไคเลอร์จะโหดแล้วชายหนุ่มยังเยือกเย็นและไร้ความเมตตาเป็นที่สุดซึ่งตรงข้ามกับแฝดพี่อย่างเควินทุกอย่าง เควินเป็นเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงผู้เป็นที่หมายปองของสาวๆ ด้วยนิสัยสุภาพอ่อนโยนและแววตาขี้เล่นชวนฝันนั่นทำให้ชายหนุ่มเป็นเจ้าชายในฝันของใครหลายๆคนได้ไม่ยาก นอกจากหน้าตาของทั้งคู่ที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้วแล้วนั้น ที่เหลือหลานชายของเขาทั้งสองคนแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง หากยกให้เควินเป็นเจ้าชายที่แสนดี ไคเลอร์ก็คงเปรียบดั่งอสูรร้ายที่เลือดเย็นที่สุด “ไอ้ราม มึงใจเย็นก่อน”เจคอปรีบห้ามทันทีเมื่อเห็นว่ารามิลกำลังยกหมัดขึ้นจะต่อยหลานชายตน ไม่ใช่ว่าเป็นห่ววงหลานแต่กลัวว่าหลานมันจะสวนกลับเอามากกว่า “มึงห้ามกูทำเชี่ยอะไร มันข่มขืนลูกสาวกูนะ”รามิลหันมาเอ่ยเสียงเย็นใส่คนที่ห้ามทันที “กูไม่ได้จะห้าม กูแค่...เฮ้ยย!!” เจคอปพูดไม่ทันจบเมื่อเหลือบไปเห็นราชันย์ที่หลบไปยืนอยู่เงียบๆด้านหลังของไคเลอร์ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้ ยกปืนขึ้นมาเล็งแล้วยิงใส่ชายหนุ่มลูกครึ่งอย่างเด็ดเดี่ยว ด้วยฝีเท้าที่เบาทำให้ไคเลอร์ที่มัวมองตามร่างบางที่โดนอุ้มออกไปไม่ทันระวังตัวพลาดท่าให้แก่ราชันย์ “แค่ปืนลูกดอกยาสลบเองครับแด๊ด มันไม่ตายหรอก”ราชันย์เอ่ยบอกทันทีที่ร่างของหนุ่มลูกครึ่งล้มลงไปบนพื้น ยาสลบสูตรนี้เขาเป็นคนคิดค้นขึ้นมาเองมันเลยออกฤทธิ์เร็วทันใจสลบทันทีที่โดน “แค่ตายมันทรมานน้อยไปครับพ่อ” ราชันย์รู้แน่ว่าถ้าใช้กำลังสู้กันไม่มีทางที่จะชนะคนอย่างไคเลอร์ที่ซัดลูกน้องนับสิบลงจนหมดภายในเวลาไม่กี่นาทีได้ แต่เขาก็ไม่ยอมให้มันมาทำร้ายน้องสาวของเขาฟรีๆเช่นกัน แค้นนี้มันต้องชำระ และคนอย่างราชันย์จะทำให้มันได้รู้จักว่านรกอยู่แค่เอื้อมมือมันเป็นยังไง “คิงส์”เจคอปเรียกชายหนุ่มอีกคนที่เขารักเหมือนลูกอย่างตะลึง เขารู้ว่าราชันย์ร้ายเงียบแต่ไม่เคยรู้ว่าชายหนุ่มจะร้ายและเล่ห์เหลี่ยมจัดขนาดนี้ คนที่หน้ามันนิ่งเงียบ แถมไม่ค่อยพูดค่อยจานี่มันร้ายกว่าที่เขาคิดจริงๆ “แด๊ดครับ”ราชันย์เอ่ยเรียกและมองหน้าเจคอปนิ่ง “แด๊ดไม่ได้จะห้าม แด๊ดแค่จะบอกว่าอย่าจัดการให้ถึงตาย แด๊ดยอมให้ไอ้ไคล์ตายไม่ได้”เขาไม่มีสิทธิ์ห้ามและไม่คิดห้ามเพราะหลานชายเขามันก่อเรื่องระยำขนาดนั้น เขาก็โกรธไม่น้อยไปกว่ากัน และอยากจะเตือนว่าหลานชายคนนี้มันร้ายกว่าที่ทุกคนจะคิดได้ “ครับ ไม่ตาย ไม่พิการ”ราชันย์รับคำพร้อมกับลากร่างที่หมดสติของไคเลอร์ออกไป “ห้ามพวกมึงมายุ่งกับลูกกูอีกไอ้แจ็ค”งานนี้คนที่เดือดร้อนสุดคงเป็นหลานชายอีกคนอย่างเควิน ที่กำลังบินกลับมาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าตนเองได้โดนครอบครัวของหญิงสาวที่รักตัดหางปล่อยวัดเรียบร้อยแล้ว ระหว่างที่รามิลและราชันย์ลากตัวหนุ่มลูกครึ่งออกมาจากโรงแรมแล้วพาขึ้นรถไปยังเกาะรังนกนั้น ได้มีรถคันหนึ่งขับตามพวกไปอย่างเงียบๆ จนกระทั่งถึงท่าเรือที่ข้ามไปยังเกาะรังนก ชายหนุ่มชุดดำที่ตามมาจึงได้แต่ยืนมองอยู่บนท่าเรือ หากเขาตามไปตอนนี่คงไม่เหมาะจะทำให้อีกฝ่ายไหวตัวได้ทัน ดูท่าว่าการมาประเทศไทยของเจ้านายเขาคราวนี้จะไปเหยียบเท้าเจ้าถิ่นเข้าให้แล้ว ถึงได้โดนหิ้วไปแบบนั้น คงต้องรอให้พวกเขาพาหนุ่มลูกครึ่งไปก่อนแล้วค่อยตามไปช่วยเจ้านายออกมาทีหลัง ขืนตามต่อไปตอนนี้มีหวังตายทั้งคู่ เกรย์ได้แต่ยืนมองเจ้านายหนุ่มโดนหิ้วไปพร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม เขาคงไม่ต้องเป็นห่วงเจ้านายที่เป็นถึงมือปืนระดับตัวท๊อปหรอก อีกอย่างคนที่หิ้วเจ้านายออกมาก็เป็นคนรู้จักของเจคอปผู้ที่เจ้านายนับถือเป็นเหมือนบิดาอย่างไรก็คงไม่มีทางที่เจ้านายเขาจะตายได้ง่ายๆ และที่เขายิ้มไม่ใช่เพราะดีใจที่เจ้านายโดนหิ้วแต่เพราะดีใจที่เจ้านายของเขาทำอย่างอื่นนอกจากทำงานบ้าง การมาประเทศไทยครั้งนี้นั้นเจ้านายของเขาคิดทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน ตั้งแต่รู้จักกันมาเจ้านายของเขาไม่เคยทำอย่างอื่นนอกจากงาน ไม่พบปะผู้คนนอกจากลูกค้าและเหยื่อ ไม่เคยสุงสิงกับผู้หญิงคนไหนแม้ว่าจะมีหลายคนมาเสนอตัวให้ก็ตาม แต่เจ้านายของเขาก็ทำเพียงแค่เชยชมแล้วเขี่ยทิ้ง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD