บทที่8 ลืมหรือเปล่าว่าพี่เป็นผัวหนูแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เควินเคาะประตูห้องของหญิงสาว รออยู่ครู่หนึ่งประตูก็ถูกเปิดออกโดยฝีมือเจ้าของห้อง ร่างบางที่อยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซาตินชะงักอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นคนตรงหน้า ก่อนที่จะดึงสติกลับมาได้ ว่าคนตรงหน้าคือเจ้าชายของเธอไม่ใช่คนชั่วช้าคนนั้น
“พี่ไปเปลี่ยนลุคให้หล่อกว่านี้ดีไหมคะ น้องควีนจะได้ไม่สับสน”เควินรู้ดีว่าที่หญิงสาวชะงักไปนั้น เพราะรูปร่างและหน้าตาของเขาเหมือนกับคนที่รังแกเธอ
“ไม่ต้องค่ะ อย่าหล่อไปกว่านี้อีกเลย แค่นี้น้องควีนก็หลงไม่ไหวแล้ว อีกอย่างน้องควีนแค่ตกใจนิดเดียวเอง”ราณีบอกชายหนุ่มตรงหน้า ก็เขาสองคนเหมือนกันทุกอย่างไม่เว้นกระทั่งทรงผม เธอจะตกใจก็ไม่แปลก
“พี่เคย์มาหาน้องควีนทำไมคะ นี่ก็ดึกแล้วนะ”
“น้องควีนลืมอะไรไปหรือเปล่าคะ”เควินกอดอกพิงประตูถามหญิงสาวด้วยใบหน้าที่จริงจัง
“หือออ น้องควีนลืมอะไรเหรอ”หญิงสาวที่ไม่รู้ว่าตนเ
