บทที่10 ผัวควีนนี่ใครก็ห้ามแตะ
“หนูคะ ตื่นได้แล้วค่ะ”เควินก้มลงไปกระซิบข้างหูของคนขี้เซาก่อนจะแอบหมแก้มนุ่มๆของเธอไปหนึ่งฟอด
“อืออ ตื่นแล้วค่ะ”ราณีขยับตัวไปมาก่อนบิดขี้เกียจก่อนจะลืมตาขึ้นมาพบกับใบหน้าหล่อที่เธอหลงใหล และดวงตาสีฟ้าคู่สวยที่กำลังจ้องมองเธออยู่
“พี่เคย์หยุดกวนน้องควีนได้แล้ว”เธอผลักใบหน้าหล่อให้ออกห่างเพราะตอนนี้เขาเอาแต่ระดมจูบไปทั่วหน้าเธออย่างคนขี้แกล้ง
“หนูตื่นสายก็ต้องโดนลงโทษแบบนี้แหละค่ะ”
“แล้วใครกันคะที่ทำให้น้องควีนตื่นสาย ถ้าไม่ใช่เพราะพี่เคย์ที่กินจุ กินไม่รู้จักอิ่ม น้องควีนก็ไม่ต้องตื่นสายแบบนี้หรอก”พูดจบเธอพลิกตัวหันหน้าหนีคนที่นั่งมองเธออยู่ทันที
“พี่กินจุขนาดนั้นเลยเหรอคะ”ใช่ว่าไม่รู้ว่าตัวเองกินเธอไปเยอะขนาดไหน แต่ทำไงได้เมื่อได้แนบชิด ได้สัมผัสเธอเขาก็รู้สึกว่าเท่าไหร่มันก็ไม่เคยพอ เลยทำให้เขาโดนเธอตราหน้าว่าเป็นคนกินจุ เขาจึงได้แต่ยอมรับคำตราหน้านั้น
