บทที่11ลักกินขโมยกิน
หลังจากวันนั้นเธอก็เข้าบริษัทกับชายหนุ่มบ้างในบางวัน และทุกวันที่เธอเข้าไปเธอจะต้องเจอยัยซาร่ามาวุ่นวายกับชายหนุ่มอยู่ทุกครั้งวันนี้เธอเลยเลือกจะอยู่ที่เพนเฮ้าส์แทนการออกไปกับชายหนุ่ม พักสมองบ้างให้ออกไปตบตีกับผู้หญิงคนนี้ทุกวันไม่ไหว
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องที่ดังขึ้นทำให้ราณีต้องหันหน้ากลับไปมองว่าใครมาเคาะประตูตอนนี้ หากคิดว่าเป็นชายหนุ่มเขาจะกลับมาทำไมตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของเขาเลย อีกอย่างเขาก็สามารถเข้าห้องเองได้โดยที่ไม่ต้องเคาะประตู
เมื่อมองผ่านช่องหน้าประตูก็เห็นว่าเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยด้านล่างกำลังพยุงร่างของสามีเธอไว้ เมื่อเห็นเป็นดังนั้นเธอจึงรีบเปิดประตูให้คนด้านนอกทันที ด้วยเกรงว่าคนที่เธอรักจะเป็นอะไร โดยที่เธอไม่ได้เอะใจสักนิดว่าเสื้อเชิ้ตที่ชายหนุ่มใส่อยู่มันคนตัวกับที่ชายหนุ่มใส่ออกไปเมื่อเช้า
“พี่เคย์ เป็นอะไรไปค่ะ”ราณีรับร่างของช
