“ไม่ยอมโทรหาน้องควีน แต่กลับมานั่งคุยกับโฮสต์ในคลับแบบนี้มันหมายความว่ายังไงคะพี่เคย์”เมื่อเปิดประตูเข้าไป เธอเดินตรงเข้าไปหาชายหนุ่มทันที แต่ยังไม่วายวางมาดกอดอกแสร้งว่ายังงอนชายหนุ่มอยู่
“......”ฟากของชายหนุ่มเมื่อมีคนเปิดประตูเข้ามาโวยวาย เขาทำเพียงแค่แหงนหน้าขึ้นไปมองนิ่งๆ ไม่ตอบโต้หรือแสดงปฏิกิริยาใดๆทั้งสิ้น
“พี่เคย์เงียบใส่น้องควีนเหรอ ชิ!! รู้ไว้เลยนะว่าพี่เคย์เป็นคนผิด ถ้าไม่ง้อควีนนี่จะจับพี่เคย์ปล้ำจริงๆด้วย”เธอนั่งลงอีกฝั่งที่ว่างอยู่ของเขาก่อนจะเอ่ยบอกให้หญิงสาวอีกคนในห้องออกไป
“แพรว ออกไปข้างนอกได้เลย ลูกค้าคนนี้ควีนนี่จัดการเอง”
“ค่ะควีน”หญิงสาวรับคำเจ้านายแล้วเดินออกไป
เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะเป็นคนรักของเจ้านายจะมาเป็นลูกค้าของคลับทำไม
ไม่ใช่แค่คืนนี้แต่ก่อนหน้านี้ทั้งสามวัน ชายหนุ่มก็มาและเรียกโฮสต์ไปนั่งด้วยเฉยๆทุกคืน ต้องย้ำว่าเฉยๆเพราะเขาไม่พูดไม่จาสักคำนั่งฟังเพลงแล้วดื่มไปเรื่อยๆจนกว่าเขาพอใจแล้วกลับออกไป
ซึ่งต่างจากปกติที่ชายหนุ่มมักจะมาโวยวายเวลาเจ้านายสาวของเธอก่อเรื่อง บางครั้งก็มาตามหวงเจ้านายของเธอด้วยซ้ำ
“พี่เคย์จะไม่คุยกับน้องควีนจริงๆเหรอ ไม่คิดถึงน้องควีนคนนี้ที่เป็นเจ้าหญิงตัวน้อยๆของพี่เคย์เหรอคะ”
“......”เมื่อเขาเอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดยอมจากับเธอ ทำแค่เพียงจ้องหน้าเธอนิ่งๆ เธอจึงเป็นฝ่ายออดอ้อนง้อเขาแทน ก็ไม่ได้เห็นหน้ากันตั้งหลายวันเธอจะทนคิดถึงเขาไหวได้ยังไง เลิกงอนแล้วอ้อนชายหนุ่มแทนดีกว่า
“ถ้าพี่เคย์ไม่ยอมพูด น้องควีนปล้ำจริงๆนะ พี่เคย์ก็น่าจะรู้ดีว่าน้องควีนไม่เคยขู่เล่นๆ”เธอกอดอกมองหน้าเขาพร้อมทำหน้าตาจริงจัง
“ปล้ำสิ”คำแรกที่หลุดออกมาจากปากเขา มาพร้อมกับใบหน้าหล่อสไตล์ลูกครึ่งที่ยื่นเข้ามาใกล้เธอใกล้จนจมูกโด่งที่เป็นสันสวยงามแทบจะชนกับจมูกเชิดรั้นของเธอ ใกล้จนริมฝีปากหนาห่างจากริมฝีปากอิ่มของเธอแค่ฝ่ามือกั้น ใกล้จนเธอเห็นดวงตาสีฟ้านั้นมีภาพสะท้อนของเธออยู่ข้างใน
“ถ้าน้องควีนจูบจริงพี่เคย์จะมาโวยวายทีหลังไม่ได้นะคะ”ราณีขยับปากอิ่มของเธอให้เข้าไปใกล้ชายหนุ่มมากกว่าเดิม เพราะคิดว่าเขาจะขยับหนีเหมือนทุกครั้งที่มักจะแกล้งอ่อย แต่สุดท้ายก็ไม่เคยล่วงเกินเธอจริงๆสักครั้ง
แต่เรื่องที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อคราวนี้นอกจากชายหนุ่ม จะไม่ขยับหนีแล้ว เขายังจับท้ายทอยของเธอไว้มั่นแล้วแนบริมฝีปากหนาเข้ามาทาบทับกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอแทน
ระหว่างที่เธอยังอยู่ในอาการตกใจ เขาใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่บีบแก้มนุ่ม เพื่อให้เธอยอมเปิดปากให้เขาสอดลิ้นเข้าไปชิมรสชาติด้านในได้อย่างสะดวก
“อืออออ”เธอทุบอกแกร่งของเขาทันทีที่สติกลับมา รู้ตัวอีกทีลิ้นนุ่มของเธอก็โดนลิ้นร้อนของชายหนุ่มตวัดพัน แล้วดูดดึงเข้าไปในอุ้งปากของเขาแล้ว
ยิ่งเธอทุบตีเขาเท่าไหร่แขนแกร่งที่ตอนนี้กำลังโอบรัดรอบเอวบางอยู่เหมือนจะรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม จนหน้าอกนุ่มของเธอบดเบียดอยู่กับแผงอกแน่นๆของเขา กระทั่งเธอที่เพิ่งเคยมีจูบแรกในชีวิตรู้สึกขาดอากาศหายใจจึงทุบตีเขาหนักขึ้นกว่าเดิม
“พะ...พี่เคย์จูบน้องควีนเหรอ”ราณีกลายเป็นคนติดอ่างขึ้นมาทันทีที่เขาถอนจูบอันดุเดือดออกจากปากเธอ
“หึ”ชายหนุ่มยังคงทำแค่เพียงมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้ใบหน้าสวยๆนั้นกำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
เขาก็คิดว่าเธอจะเชี่ยวชาญมากกว่านี้ที่แท้ก็จูบไม่ได้เรื่องด้วยซ้ำ แม้ปากเธอจะหวาน ลิ้นเธอจะนุ่ม แต่เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเธอยังอ่อนหัด
“ทำเสียงแบบนี้พี่เคย์หมายความว่ายังไง”อะไรคือการที่เขาปล้นจูบแรกจากเธอไปแล้วมาทำน้ำเสียงดูถูกกันแบบนี้ แม้เธอจะเก็บจูบแรกของเธอไว้ให้เขาก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะดูถูกเธอได้นะ
“ไม่ได้เรื่อง”ชายหนุ่มเอ่ยตอบเธอด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แต่นั่นทำให้อีกฝ่ายกลับคิดว่ากำลังบอกว่าเธอจูบกับเธอมันห่วยแตก
“พี่เคย์กำลังดูถูกน้องควีนอยู่เหรอ”
“อือ”
ขึ้นเลยสิ เมื่อผู้ชายที่เธอเฝ้ารักมาตั้งแต่เด็กมาบอกว่าจูบกับเธอมันห่วยแตก จะให้คนอย่างราณีทนไหวได้ยังไง เธอขึ้นทั้งอารมณ์และขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนตักชายหนุ่มแล้วตอนนี้ เขาจะได้รู้ว่าคนอย่างเธอมันฆ่าได้แต่หยามกันแบบนี้ไม่ได้
ไม่รอให้อีกฝ่ายทันตั้งตัวเมื่อขึ้นไปคร่อมอยู่บนตักแกร่งของเขามือบางจับใบหน้าหล่อที่ดูถูกเธอไว้มั่น แล้วก้มหน้าลงไปแนบริมฝีปากนุ่มลงบนริมฝีปากหนาของอีกฝ่าย เธอค่อยๆไล่เล็มริมฝีปากทั้งบนและล่างของเขาอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล มือเรียวเลื่อนยังศีรษะค่อยๆสอดเข้าไปในกลุ่มผมดกของเขา
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยังคงนั่งนิ่ง เธอจึงใช้ปลายลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากร้อนของเขา ก่อนจะตวัดพันเกี่ยวลิ้นของเธอเข้ากับลิ้นของเขาเหมือนที่เขาได้ทำกับเธอก่อนหน้านี้ แต่ผิดกันตรงที่จูบของเธอมันละมุนและนุ่มนวลไม่ดุดันเหมือนที่เขาจูบเธอ
ในระหว่างที่ปากของเธอกำลังแนบชิดติดอยู่กับปากของเขา มือเรียวบางไต่ไล่ลงมาเรื่อยๆจากศีรษะลงมาที่ลำคอ แวะลูบคลำตรงนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะไล้มือลงมายังไหปลาร้า แล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าอกแน่นๆก่อนจะถอนจูบออกจากปากของชายหนุ่ม
“จูบของน้องควีนยังห่วยแตกอยู่อีกหรือเปล่า”ราณีเอ่ยถามพร้อมกับจ้องมองไปยังดวงตาสีฟ้าที่กำลังดำดิ่งสู่อารมณ์ปรารถนา
“หึ”ได้คำตอบเพียงแค่นั้นร่างบางของเธอก็ถูกย้ายไปอยู่บนโซฟาโดยมีเขาคร่อมตามมาติดๆ
“พี่เคย์จะทำอะไร”
ท่าทางที่ดูเปลี่ยนไปของเขาเริ่มทำให้เธอหวั่นใจ ทั้งคู่ไม่เคยใกล้ชิดกันจนสามารถสัมผัสลมหายใจของกันและกันได้ขนาดนี้ และที่สำคัญท่วงท่าของเธอ และเขาตอนนี้มันดูสุ่มเสี่ยงว่าเธอกำลังจะโดนเขาปล้ำมากกว่าที่เธอขู่ว่าจะปล้ำเขาซะแล้ว
“พี่เคย์ถะ...อืออออ”เธอพยายามเอ่ยบอกพร้อมกับมือบางผลักอกเขาให้ถอยห่างออกไปอีก แต่พูดยังไม่ทันจบประโยคเสียงของเธอก็หายเข้าไปในลำคอพร้อมกับที่ปากหนาของเขาทาบทับลงมาปิดเสียงของเธอ
นานกว่านาทีกว่าที่เขาจะยอมละริมฝีปากออกจากปากนุ่มของเธอ เมื่อเห็นว่าดวงตาของอีกฝ่ายเริ่มเต็มไปด้วยอารมณ์เสน่หา ชายหนุ่มไม่รอช้าที่จะซุกไซร้จมูกลงไปคลอเคลียยังซอกคอ สูดเอาความหอมของผิวกายนุ่มเข้าปอด ก่อนจะดูดดึงฝากร่องรอยไว้บนผิวเนื้อขาวนวลเนียน