ฉันคงไม่ได้ไปทำงานแล้วล่ะ หยุดสักวันคงไม่จนหรอกมั้ง ^^;
ฉันกับพี่หมอรีบเดินตามคุณพยาบาลขึ้นมาชั้นสาม จุดเกิดเหตุทำให้ฉันอ้าปากค้าง สาบานว่านี่คือคนไข้ที่เพิ่งฟื้นจากการล้างท้องเพราะพยายามกินยานอนหลับเกินขนาดหวังจะฆ่าตัวตาย เพิ่งรู้จากคุณพยาบาลตอนเดินขึ้นมาด้วยกันเนี่ยแหละค่ะกระซิบกันเบาสุดพลัง เพราะฉันไม่อยากให้พี่หมอได้ยิน หน้าพี่หมอตอนนี้คือแบบกังวลมากๆ แล้วมันเรื่องอะไรทำไมคนไข้คนนี้ถึงต้องให้พี่หมอขึ้นมาดูด้วย เมื่อเช้าก็น่าจะใช่ห้องนี้ อาละวาดถึงขึ้นขว้างปาแก้วน้ำใส่คนอื่นหัวแตกแบบนี้ แสดงว่าไม่ธรรมดา
"กรี๊ดดดดด ออกไป ฉันจะไม่ยอมแต่งงานกับคนอย่างคุณแน่นอน การ์ดแจกไปแล้วก็แจกไปสิ มีโอกาสเมื่อไหร่ฉันจะหนี "
"ดา ผมบอกแล้วไงว่าผมเป็นสามีคุณ " ทำไมมันถึงวุ่นวายแบบนี้ล่ะ
"คุณคะทำแผลที่หัวก่อนเถอะนะคะ เลือดไหลไม่หยุดเลย " ฉันรีบวิ่งเข้ามาในห้อง สายตาคนไข้ของพี่หมอดูแข็งกร้าวเอา
