KUMURAP si Reese ng dalawang beses. Hindi nagsalita. Nanatiling nakatitig sa kaniya. Hindi niya alam kung pinoproseso ba ng utak nito kung paniniwalaan ang sinabi niya o pagtatawanan.
Sugal na sabihin dito ang tungkol doon. Pero mas mabuti namang sumugal kaysa walang mangyari. Going back in the past is like a huge puzzle she needed to solve and Reese is huge pieces of it.
Kung ayaw nitong makinig kahit ilang beses na niyang pinagtulakan, mas mabuting tulungan na lang siya nito sa problema niya. Maybe that way, mabawasan ang bigat at sama ng loob na dinadala niya rito. Pero hindi na para ibalik at ulitin kung ano nangyari sa kanila sa nakaraan.
"Anong meron sa past natin? Anong nakita mo sa panaginip mo?" Tanong nito nang makabawi.
His expression was unreadable. Hindi siya sigurado
