CHAPTER 23
Nakaupo lang ako sa kahoy na swing at pinapaikot sa aking hintuturo at hinlalaki ang bilog na crystal ng kwintas. Mahigit isang buwan din akong hindi nakapagsuot ng alahas. Iyon naman kasing suot ko noong kinasal itinabi ko lang sa ligtas na taguan. Hindi ko pwedeng isuot ngayon dahil baka ma-holdap ako. Ang mamahal kaya nun. Kung hindi man ako ma-holdap baka ako pa ang mapagkamalang holdaper dahil napakamahal ng mga iyon.
Hindi rin naman bagay ang mga alahas na iyon sa mga sinusuot kong damit ngayon. Buti na nga lang at binigyan ako ni Asher ng kuwintas. Feeling ko tuloy mayaman ako ulit. Sabi niya tunay daw ito pero syempre hindi naman ako naniniwala roon. Siguro iyong gold tunay. But I'm sure naman na mababang kaledad na ginto lang ito. At saka hellooo? Imposible ang mahal
