ครึ่งชั่วโมงต่อมา อาหารสองอย่างถูกจัดเสิร์ฟที่โต๊ะอาหาร เธอทำเมนูง่ายๆ มีกะเพราหมูสับ และไข่เจียวหมูสับ
“เสร็จหน้าที่ฉันละ”
“แต่เธอยังไปไหนไม่ได้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“พี่ไทม์มีอะไรกับฉัน ก็รีบๆ พูดมาเถอะค่ะ” เขานั่งเก้าอี้ ส่วนเธอยืน คอยตักข้าวให้เขา
“เห็นข่าวหรือยัง” ใบหน้าสวยขมวดคิ้ว ด้วยสีหน้างงวย
“ข่าวไร”
“ฉันกับมิล่า”
“อืม...ถ้าพี่ไทม์จะใช้วิธีนี้ ทำให้ฉันหย่ากับพี่ เลิกเถอะค่ะ เพราะฉันไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับข่าวฉาว และภาพอุบาทว์ตาอะไรแบบนั้นเลยสักนิด” เธอลอยหน้าลอยตาพูดประชดเขาสีหน้าไม่มีสลดเลยสักนิด
“ปลายฝัน...” ไทม์ยังไม่ทันจะตักข้าวเข้าปากแต่กับโมโหร่างบางที่ลอยหน้าลอยตาเย้ยตน
“ที่เธอไม่ยอมหย่ากับฉันนี้มันเพราะอะไร”
“ถ้าพี่จะรีบหย่า ขนาดนี้ พี่จะให้คุณป้าเสียตังค่าจัดงานทำไมคะ ทำไมพี่ไม่ปฏิเสธตั้งแต่แรก” นี้สมองพี่ไทม์คิดได้แค่นี้เหรอ หึ...
“เธอก็รู้คุณแม่ไ
