ทว่าขณะที่ปลายฝันจะกลับไปพักที่ทางทีมงานเตรียมไว้ให้นั้น
!! หมับ !! กับถูกมือหนาของใครบางคน จับเข้าที่เรียวแขนของเธอ ไม่ใช่แค่จับนะ เขาบีบ
“พี่ไทม์” เธอเรียกชื่อเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“คุยกันหน่อยไหม” ไทม์์ ไม่เพียงแค่พูดแต่กับเขาปลายสายตาสำรวจจชุดของเธอ
!!พรึบ!! ไทม์ไม่รอปลายฝัน อนุญาติ แต่กับกระชากเธอออกมาไกลสายตาของทีมงาน
“พี่ไทม์”
“กลับไป ไม่ต้องมาที่นี่อีก” เสียงเข้มเอ่ยกับคนตัวเล็กอย่างไม่สบอารมณ์
“งานยังไม่เสร็จ ฉันกลับตอนนี้ไม่ได้” ปลายฝันเอ่ยเสียงแข็ง ไม่ว่ายังไงวันนี้เธอก็ไม่กลับ จะกลับก็ต่อเมื่องานเสร็จแล้วเท่านั้น ปลายฝันจ้องหน้าไทม์อย่างไม่เกรงกลัว พอคุยกันได้ ก็ไล่เลย อุส่าห์มาไกลถึงนี้ ใครมันจะกลับง่ายๆ นะ
“หรือที่พี่ไทม์ไล่ฉันกลับ ให้ฉันไปพ้นๆ เนี่ย กลัวว่าฉันมาเห็นพี่ไทม์ กับแฟนเหรอคะ ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกน่า ฉันไม่ถือ ของแบบนี้แบ่งๆ กันใช้ เพราะฉัน เป็นค
