EP1

1450 Words
พันธนาการหัวใจนายพี่ชายสุดฮอต EP1 หลายปีผ่านไปไวเหมือนโกหก~ “เซอร์ไพรส์” เด็กสาววัย 4 ขวบในวันนั้น บัดนี้ได้กลายเป็นสาวสวยงามสะพรั่ง ผิวขาวละเอียด หน้าตาจิ้มลิ้ม ปากแดง ๆ แก้มอมชมพูระเรื่อ ผมยาวประบ่า แถมยังตัดผมม้าอีก ช่างเป็นอะไรที่น่ารักมาก ๆ เลย สำหรับผู้ที่ได้มอง วันนี้เธอตั้งใจมาเซอร์ไพรส์ ปะป๊ากับมาม้า เธอเรียนจบไฮสคูลที่อเมริกาแล้ว แต่ขออยู่ต่อเพื่อท่องเที่ยวกับเพื่อน ๆ ทิ้งทวนเพราะต่อไป เธอจะกลับมาอยู่ที่เมืองไทย มาตามหาหัวใจของตัวเองซักที คิดถึงพี่ชายสุดที่รัก “หนูมิลินลูก” แม่มีสีหน้าตกใจที่ลูกเล่นมาแบบไม่บอกให้รู้เลย ไหนบอกว่าจะไปเที่ยวที่นิวซีแลนด์ซัก 1เดือน แต่นี่พึ่งผ่านไป 2 สัปดาห์เองนะลูก ดูซินั่นหอบอะไรมาเยอะยะลูกสาวตัวน้อยของแม่ “มิลินคิดถึงปะป๊ามาม้ามาก ๆ เลยค่ะ นี่ว่าจะไปเที่ยวซัก 1 เดือนแต่หัวใจมันสั่งให้มา” “ปากหวานเชียวลูก” สาวน้อยกอดพ่อแม่ของเธอแล้วหอมแก้มของพวกท่านทั้งสอง ปะป๊ากับมาม้าไปเยี่ยมเธอเดือนละครั้ง แต่มันก็ยังคิดถึงอยู่ดี บางครั้งก็เห็นป้าทับทิมกับลุงไนท์แล้วก็เจ้านาเนียร์ ที่ติดตามพวกท่านไปด้วย แต่คนที่เธอเฝ้ารอล่ะ? ไม่ยักจะเห็นหน้าซักที เห็นแต่ช่วงปีแรก ๆ ที่เธอไปอยู่อเมริกา พี่เนกมาหาเธอแค่สองครั้ง เธอนับได้ หลัง ๆ มาก็อ้างว่าป่วย ไปติวกับเพื่อน เตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย สารพัดอย่างจนเธออยากจะกลับมาไทยให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็อดทนเรียนให้จบไฮสคูลที่นั่น เพื่อจะกลับมาเรียนต่อที่นี่ เธอก็เข้าใจนะว่าพี่เนกเป็นคนตั้งใจเรียนมาก ๆ แต่มันก็แอบน้อยใจอยู่ดีอะ งานพรอมโรงเรียนก็ไม่มาบอกว่าติดเรียน เธอก็เลยต้องเต้นรำคู่กับจัสตินเพื่อนของเธอ @ปาร์ตี้ต้อนรับลูกสาวกลับบ้าน ~ “หลานสาวป้า มากอดหน่อยลูกคิดถึง” ป้าทับทิมเดินเข้ามากอดหลานสาวตัวน้อยที่เธอคิดถึง นี่ถ้าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอมาเห็นหนูมิลินตอนนี้นะ สงสัยต้องตกหลุมรักโงหัวไม่ขึ้นแน่ ๆ ก็หลานเธอของเธอสวยซะขนาดนี้ “โตเป็นสาวขึ้นเยอะเลย ลุงแทบจะจำไม่ได้” ลุงไนท์เอ่ยชม “พี่สาวผมนี่สวยจริง ๆ เลยนะครับ ไหนล่ะของฝากเนียร์ เจ้ไม่ลืมนะ” (ไอ้น้องบ้า เห็นหน้าฉันมีแต่ถามหาของฝาก นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นน้องสามีในอนาคตนะ เดี๊ยวโดนตื๊บ) “จะลืมได้ไงล่ะ นี่ไงของที่เนียร์อยากได้” เธอหยิบของขวัญขึ้นมาชูให้หนุ่มน้อย เขาดีใจมาก ๆ ที่พี่สาวคนนี้ไม่เคยลืม และจะคอยเอาของมาเปย์ตลอด ออลืมบอกไปเขาคอยเป็นสายให้พี่สาวคนสวย ไม่ว่าพี่เนกไทจะทำอะไร หน้าตาเปลี่ยนไปอย่างไร พี่มิลินก็จะรู้หมดเพราะมีเขาเป็นสายคอยรายงาน (เฮ่อพี่นี่รักพี่ชายผมเหนียวแน่นจริง ๆ แต่พี่ชายกูนี่สิไม่เห็นจะถามถึงพี่หนูลินซักแอะเลย นี่ก็หนีไปเรียนที่ภาคเหนือแล้วบอกว่าอยากเรียนที่นั่นจะได้เปลี่ยนบรรยากาศ ออพี่เขาเรียนวิศวการบินที่มหาวิทยาลัยนานาชาติUUSK ครับ) “พี่หนูลินนี่ น่าร้ากที่สุดเลยคร้าบ” น้องชายตัวน้อยกระโดดกอดพี่สาว (นี่มันเสื้อรุ่นลิมิเต็ดที่มี 5 ตัวในโลก พี่สาวผมนี่คนจริง) “เอ่อแล้วพี่เนกล่ะคะ” เธอไม่ยักกะเห็นคนที่เธอคิดถึงมาก ๆ เขาอยู่ไหนนะอเมริกาก็ไม่ไป นี่งานปาร์ตี้ต้อนรับการกลับมาของเธอ เขาก็ไม่มา พี่เนกลืมเธอไปแล้วจริง ๆ หรอเนี่ย เรื่องมันน่าเศร้า... “พี่เนกเขาไปเรียนที่เชียงใหม่น่ะลูก” (เชียงใหม่ ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันทำไมฉันไม่รู้ น้องชายตัวแสบทำไมไม่บอกพี่) เธอหันหน้าไปจ้องนาเนียร์อย่างเอาเรื่อง “ทำไมหนูลินไม่เห็นรู้เรื่องเลยคะ” “อ่าวตาเนียร์ไม่ได้บอกพี่หรอลูก ป้าก็นึกว่าหนูรู้แล้ว” ไม่ใช่อะไรหรอกก็พี่ชายของเขา ได้ขู่เอาไว้ว่าอย่าบอกพี่หนูลินเป็นอันขาด ถ้าบอกนายตายแน่ เขาก็เลยต้องปิดปากเงียบ (พี่ชายกับพี่สะใภ้ขอโทษครับผมกลัว พี่เนกมากกว่า) “เอ่อเนียร์ ก็ลืมอะครับ นึกว่าพี่ลินรู้แล้ว” (รู้ห่าเหวอะไรกันล่ะยะ นี่ตั้งใจจะไม่บอกฉันใช่ไหมน้องบ้า) “แล้วพี่เนกเรียนคณะอะไรคะ university ไหน?” สาวน้อยนักเรียนนอกพูดไทยคำอังกฤษคำอย่างเคยชิน “วิศวการบิน มหาวิทยาลัยนานาชาติ UUSK จ้ะลูก” ป้าทับทิมคนน่ารักตอบเธอ “ปะป๊ามาม้าคะ หนูลินจะไปเรียนที่นั่น ช่วยจัดการให้หนูลินด้วยนะคะ” (เดี๋ยวลูกสาวตัวน้อยหัวรั้น ไปอยู่เมืองนอกตั้งนาน นึกว่าจะลืมตาเนก แต่ทำไมยิ่งกลับมาจากเมืองนอก แทนที่จะโตเป็นผู้ใหญ่กว่าเดิม แต่กลับเอาความหัวรั้น เชื่อมั่นในตัวเองกลับมาได้เนี่ย?) มิ้นผู้เป็นแม่คิดในใจ “ปะป๊าพึ่งเห็นหน้าหนูเองนะลูก เรียนต่อที่กรุงเทพไม่ได้หรอคะ?” ผู้เป็นพ่ออวดครวญ ใคร ๆ ก็รู้ว่านิกกี้หนุ่มใหญ่ดีกรีทนายผู้หล่อเหลา ไฟแรงตั้งแต่หนุ่มยันตอนนี้รักลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนนี้มากแค่ไหน เขาถึงกับยอมตามใจลูกทุกอย่าง แม้ว่าลูกสาวตัวน้อยคนนี้อยากได้อะไร เขาก็จะหามาให้เพื่อความสุขของลูกสาว “ปะป๊ามาม้าไปเยี่ยมหนูก็ได้นี่คะ แค่เชียงใหม่ไม่ไกลเลยนะคะนะ ๆ ๆ” ผู้เป็นลุกสาวอ้อนพ่อกับแม่ของเธอ “ถ้าปะป๊ากับมาม้าไม่ยอมให้หนูลินไปเรียนที่โน่นกับพี่เนก หนูลินจะหนี หนีไปให้ไกลไม่กลับมาหาทุกคนอีกเลย” ลูกสายโหดช่างทำกับปะป๊ามาม้าได้ “โอเคมาม้ายอมให้ไป แต่...” ผู้เป็นแม่เว้นจังหวะการพูด ทำเอาคนฟังลุ้นตัวโก่ง “แต่อะไรคะมาม้า” “อย่าไปรบกวนพี่เนกเขามาก อย่าดื้ออย่าซน ต้องอยู่ในความดูแลของพี่เนกตลอด อย่าให้แม่รู้ว่าเสียผู้เสียคน” (แม่นี่ก็สายโหดเข้าไปอีก นี่หนูลินนะแม่สาวน้อยน่ารักไม่มีพิษสงใด ๆ ทำม้ายทำไมแม่มองหนูลินเป็นคนอย่างนั้น) “ไม่ดื้อไม่ซน จะอยู่เป็นแม่บ้านแม่เรือนให้พี่เนกอย่างดีเลยค่ะ” สาวน้อยชูสองนิ้วทำหน้าบ๊องแบ๊ว “ลุงกับป้ามีบ้านอยู่ที่นั่น เดี๋ยวหนูย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังนั้นเลยนะลูก ตอนนี้พี่เนกก็อยู่คนเดียว คงเหงาแย่” บ้านหลังใหญ่ที่พวกเขาปลูกไว้เป็นบ้านตากอากาศ เวลาไปพักผ่อนลูกชายตัวดีติดใจเลยขอไปอยู่ที่นั่นยาว “ขอบพระคุณ คุณลุงกับคุณป้ามาก ๆ เลยนะคะน่ารักที่สุดเลย” (เย้ฉันจะได้ไปทำหน้าที่ของศรีภรรยาที่ดี ฉันนี่แหละปดิวรัดา คนรักกันก็ต้องอยู่ใกล้ ๆ กันสิ ไม่ควรห่างกันมันไม่ดี) หญิงสาวคิดในใจ ....คิดเองเออเอง.... “เดี๋ยวป้าจะโทรบอกพี่เนกให้มารับหนูที่สนามบินนะลูก” “ชู่ว์! คุณป้าคะหนูลินจะไปเซอร์ไพรส์พี่เนกค่ะ เดี๋ยวไปถึงคุณป้าค่อยโทรบอกนะคะ หนูลินอยากให้พี่เนกตะลึง และภาคภูมิใจในความรักที่หนูลินมีต่อพี่เนกไม่เคยเสื่อมคลาย” (ให้ตายเถอะลูกฉัน) ผู้เป็นแม่คิด “แล้วหนูจะไปเมื่อไหร่ลูก” ผู้เป็นป้าถาม “อาทิตย์หน้าเลยได้ไหมคะ” “ได้เลยจ๊ะหลานรัก” (ป้านี่ก็เข้าขากันจังเลยนะ นี่ลูกฉันหรือลูกยัยทับทิมเนี่ย) ผู้เป็นแม่คิด “รักคุณป้าที่สุดเล้ย” เจอกันนะคะ พี่เนกสุดที่รัก หนูลินคนนี้จะติดตามเธอไปทุกที่... +พี่เนกจะเหมือนเดิมไหมล่ะเนี่ยหนูลิน เธอจะไปอยู่กับเขาถามเขารึยังจ๊ะ ถ้าให้ฉันเดา เขาหลบหน้าเธออยู่นะ 555 +1ไลก์ 1เมนต์ คือ ล้านกำลังใจ...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD