انتفضت لينا عندما وجدت نفسها فى فراش جاسر ..
نظرت بجوارها بسرعه لم تجده ..
زفرت بضيق حاولت تذكر ما حدث هى لم تنام بجواره
أمس ..
تلقائياً وضعت يدها على ملابسها اطمئن قلبها ..
جلست فى فراشها تهدأ من روعها ..
سمعت باب الغرفه يُفتح ..
دخل جاسر حاملاً صنية، أغلق الباب واقترب من
السرير ..
قال جاسر بابتسامه : صباح الخير يا عروسة
نظرت له لينا بغضب و**تت
تجاهلها جاسر وأكمل قائلا : احنا بقينا الضهر
كل دا نوم، مش المفروض العروسة اللى بتصحى
الاول ولا ايه ؟
رفعت لينا رأسها، ونظرت فى عينه مباشره وقالت :
انا ايه اللى جابنى ع السرير ؟
غمغم جاسر ببساطة: اممم عادى لقيتك نايمه
على الكرسى، صعبتى عليا شلتك وجبتك هنا
هدرت لينا بعصبيه : وانت مالك انام ولا منامش،
حد وكلك محامى عنى ؟!
قال جاسر ببرود : لا انا جوزك مش محتاج ابقى
محامى عنك
لينا بغيظ : انت تانى ؟ انت مصدق نفسك ؟
انت لا جوزى
