Chapter thirty-three

1895 Words

Napaiyak ako dahil napaubo si Xanty kaya nabuhayan ako ng loob dahil buhay pa siya. “Xanty! Huwag kang bibitaw pakiusap!“ Sabi ko sa kanya habanh umiiyak ako. Nakita ko na papalapit ang mga lalake na magpaulan ng baril sa amin pero nagulat rin ako ng may tatlo pa na sasakyan na dumating at mabilis ang mga kilos nito. May nagligtas sa amin kaya nakahinga ako ng maluwag, biglang bumukas ang pinto kaya nagulat ako. “Boss ako ito si Pietro!“ Sigaw nito at inalalayan si Xanty na may tama ng baril. “Ayos ka lang miss?“ Tanong ng isa pa na lalake kaya napatango ako at napaiyak na lang. “Guys si San Gabriel may tama kailangan natin siya mng madala sa hospital!“ Sigaw ng lalake kaya pinagtulungan nila na mailipat si Xanty sa isang sasakyan at inalalayan rin ako ng isa at pinapasok rin ako. “

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD