Anim na buwan na ang anak ko at hirap na akong kumilos at maglakad, pero dahil may mga nag-aalaga sa akin ay hindi ako gaanong nahihirapan lalo na at nasa tabi ko lagi si Ate Larisa.
Siya na rin ang nag-aalaga kay Xion na sanay na sanay na dito sa hacienda at madalas silang magkasama ni ate na namamasyal sa buong lupain nila.
Natutuwa ako dahil unti-unti na rin na nasasanay ang anak ko dito at bihira na lang magtanong tungkol kina nanay.
Miss na miss ko na sila lalo na si Marie pero hindi ko magawang magpakita o kahit tumawag man lang sa kanila dahil alam ko na malalaman ito ni Xerxes.
Nandito pa rin ang takot sa dibdib ko dahil hindi ko alam kung bigla na lang susulpot dito si Xerxes.
Kilala ko ang lalakeng iyon at alam ko na hindi ito tumitigil sa paghahanap.
“Nandito ka lang pala
