KORHAN
Yol boyunca planlar yapıp durdum.Fakat planlarım bu sefer Laçin üzerine değildi. Rana ve doğacak bebeğimiz üzerineydi. Gerçi artık Rana kendi kararlarını alacak gibi görünüyordu. Yedi yıllık evliliğimiz de ona bir kez bile karışmamıştım. Benden ayrılırken de karışmaya hakkım yoktu. Hem onu sevmiyordum ve katımdan, odamdan, evimden kısacası hayatımdan çıkıp gitsin istiyordum. Artık istediğim olmuştu. Rana yoluna bakacaktı ben yoluma bakacaktım. Tabi ki tamamen onu salmayacaktım. Hayatına müdahale etmeden bir gözüm hep üzerinde olacaktı. Artık bizi bağlayan bir bebek vardı ortada. Rana da bebeği benden koparmak istiyor değildi. Aksine bu konuda oldukça olgun davranmıştı.
Konağa arabayı park ettiğim de annem hala ayaktaydı. Belli ki beni beklemiş olanları merak ediyordu. Ordan oraya
