LAÇİN
Gecenin bir vakti odama hırsız gibi camdan giren bir adama evet dediğime inanamıyorum. Aklımı yitirmiş olabilirim.
Nasıl olurda iki günlük bir adamla evlenebilirim desem de sonunda kabul ettim.
Bana verdiği güven hissinden mi? Eslem'in dediği gibi gözüm kör mü oldu bilemiyorum. Anlattıkları ile gözüm korkmadı değil. Hatta daha fazlası var gibi hissediyorum. Çok uzun zamandır babamdan ses çıkmaması hayra alamet değildi zaten. Beni satmış olduğuna hala inanamıyorum. Namus namus diye başımızın etini yiyen adam kızını sattı. Şaka gibi.
Yine de Korhan ile evlenmek delilik. Benim durumum da bir insanın polise gitmesi gerekirdi. Ama ben bugünümü yarınımı Korhan'ın eline bırakmış haldeyim. Üstelik birde adamla evleniyorum. Tanımam etmem ailesini bilmem. O benim hakkımda her şeyi bilirke
