Pagka tapos kumain ng dalaga ay agad siyang kumuha ng tubig at nilagay ito sa pitchel para kay Colton, kaya naman pagka tapos niyang kumuha ng tubig ay bigla na siyang pumunta sa may kwarto ni Colton para bantayan ang binata dahil baka mag trabaho ito bigla at hindi mag pahinga.
Nang maka pasok si Valentine sa kwarto ni Colton ay napa buntong hininga naman siya nang bahagya nang ma kita ang binata na nandoon lang at hindi umalis ng kwarto niya.
“Buti naman hindi siya nag pasaway,” sambit ni Valentine at lumabas ulit ng kwarto niya para kumuha ng maligamgam na tubig sa palanggana at isang maliit na twalya para ma punasan niya ang noo ng binata.
Wala siyang masyadong alamn sa pag gagamot ng may sakit kaya ito nalang ang gagawin ng dalaga. Pagka tapos niyang ma kuha ang dapat niyang kunin ay agad na siyang nag punta ulit sa kwarto ng binata.
Pagka pasok ni Valentine sa kwarto ay tulog pa rin si Colton kaya naman dahan dahan siyang nag lakad at umupo sa gilid ng binata at pinatong niya ang palanggana sa may bedside table at nag simula na siyang punasan ang mukha ng binata.
“Ang payapa mo kapag na tutulog ka,” mahinang bulong ni Valentine habang pinu punasan niya ang pisnge ng binata. Napa tigil naman ang dalaga at napa titig sa mukha ng binata at bahagyang napa ngiti.
Gusto niya munang pag masdan muna ang mukha ng binata pero hindi niya namalayan ay nag mulat na ang mata ng binata at agad na nag tama ang mata nilang dalawa, agad namang kinabahan si Valentine sa nangyari at agad niyang nilayo ang kamay niya na may hawak na twalya.
Ramdam ng dalaga ang mabilis na pag t***k ng puso niya dahil sa nangyari kaya huminga siya nang malalim umaasa na baka sakaling mawala na ang kaba sa dibdib niya.
“Kanina ka pa diyan?” Kaswal na tanong ni Colton kaya naman tumango si Valentine at humugot ng malalim na hininga at bahagyang ngumiti.
“ Ang lalim ng tulog mo,” naka ngiting sambit ni Valentine. Bahagya namang ngumiti si Colton sa sinabi ng dalaga.
“Maybe because I haven't slept well in these past few days,” sambit ni Colton. Tumango naman ang dalaga sa sinabi nito at tinitigan niya nang mariin si Colton.
“Kaya kailangan talagang nag papahinga ka. Hindi yung puro ka trabaho na akala mo mag hihirap ka kapag hindi ka nag pahinga kahit isang araw lang,” na iiling na sambit ni Valentine na agad na ikina tawa ni Colton at bahagyang umiling.
“Works have been piling up lately, that's why,” sambit ni Colton. Tumango naman si Valentine at binaba na ang twalya na hawak niya at humila ng upuan para hindi siya mahirapan.
“You finished all your chores already?” Tanong ni Colton sa dalaga. Tumango naman si Valentine sa sinabi ng binata.
“Pag luluto lang naman kaya ma bilis akong na tapos,” sagot ni Valentine. Tumango naman si Colton at binalot niya ang katawan niya my comforter kaya napansin iyon ni Valentine.
“Malamig ba masyado?” Marahang tanong ni Valentine.
“Yeah,” sagot ni Colton kaya naman tumayo si Valentine at kinuha ang remote ng air-condition ng kwarto ni Colton at agad na hininaan ang Aircon.
“How about this?” Tanong ni Valentine sa dalaga.
“Yeah, that's fine,” naka ngiting sambit ni Colton kaya naman tumayo ang dalaga at bumalik na siya sa upuan niya.
“Masakit pa ba ulo mo?” Tanong ni Valentine sa binata. Agad namang umiling si Colton.
“Not anymore, pwede na akong mag trabaho,” sambit ni Colton kaya sinamaan siya ng tingin ng dalaga,
“Hindi ka mag ta trabaho hangga't hindi ka pa guma galing, huwag matigas ang ulo mo,” banta ni Valentine. Na tawa naman nang bahagya si Colton at hindi na pinili ang gusto niya.
“Sabihin mo sa akin kapag na gugutom kana, para makapag luto ako ng pagkain mo,” sambit ni Valentine sa binata. Tumango naman si Colton sa sa sinabi ng dalaga at umayos ng higa sa kama niya.
“Up until now, you don't remember anything?” Tanong ni Colton kay Valentine. Agad namang umiling ang dalaga at doon niya napag tanto na kahit kaunti ay wala pa siyang ma alala na kahit ano talaga.
“Wala pa, kahit fragments lang wala pa talaga akong na aalala.” Naka ngiwing sambit ni Valentine sa binata. Tumango naman si Colton sa sinabi ng dalaga.
“Huwag mong pilitin, baka mas hindi ka makaka alala kapag pinilit mo na maka alala,” bilin ni Colton. Tumango naman si Valentine dahil ayaw niya ring pilitin ang sarili niya dahil suma sakit ang ulo niya kapag gina gawa niya iyon.
“Yeah, Suma sakit din kasi ang ulo ko kapag pinipilit ko ang sarili ko kapag pini pilit ko ang sarili ko na maka alala,” na iiling na sambit ni Valentine at bahagyang na tawa dahil minsan ay nata tawa nalang siya minsan sa mga pinag gagawa niya sa sarili niya.
“Let's see a doctor once I recover so they can check your case,” sambit ni Colton. Tumango naman si Valentine sa sinabi ng binata dahil feeling din niya ay kailangan nga niyang mapa check up sa doctor ang sarili niya baka lumala pa ang sitwasyon niya at baka hindi na talaga siya maka alala pa.
“Sure, kapag gumaling kana,” sambit ni Valentine. Tumango naman si Colton sa sinabi ng dalaga.
“Mag pahinga ka muna, mag luluto muna ako sa baba,” sambit ni Valentine. Agad namang napa simangot si Colton.
“Can't you stay until I fell asleep?” Tanong ni Colton sa dalaga. Wala namang ma gawa pa si Valentine kung hindi bumalik sa upuan niya pero agad namang tinapik ni Colton ang tabi niya.
Nag alinlangan naman si Valentine pero sa huli ay pinag bigyan na niya ang binata para maka tulog na rin ito at makapag luto na siya.
Umupo si Valentine sa may tabi ni Colton at sumandal siya sa headboard ng kama, niyakap naman agad ni Colton ang tiyan niya kaya na gulat siya sa ginawa nito pero hindi na siya nag salita.
Sinuklay suklay niya nalang ang buhok ng binata habang kuma kanta ng lullaby para maka tulog agad ang binata.
“You really somehow reminds me of my late mother,” bulong ni Colton. Napa tigil naman ang dalaga sa sinabi ng binata.
“Is it that bad?” Nag aalalang tanong ng dalaga kay Colton dahil ayaw niyang siya ang maging dahilan para ma alala niya ang mama niya at ma saktan siya kapag nangyayari ito.
“No it's not,” pagpapa gaan ni Colton sa nararamdaman ng dalaga kaya naman agad na napa buntong hininga si Valentine at bahagyang napa ngiti. Ilang sandali pa ay tinuloy na niya ang pag suklay sa buhok ni Colton.
“Do you miss your mom?” Tanong ni Valentine sa binata.
“Everyday,” sambit ni Colton. Tumango naman si Valentine sa sinabi ng binata kahit hindi naman ito na kikita ni Colton dahil naka subson ang mukha nito sa tiyan niya.
“I bet she misses you too,” naka ngiting sambit ni Valentine at napa isip siya kung may magulang ba siya na nakalimutan, kung kamusta na ang mga ito, o kung nag aalala na ang mga ito kung meron man siyang pamilya.
“Lola said mom is watching me everyday,” sambit ni Colton. Ngumiti naman si Valentine dahil sa sinabi ng binata. Hindi niya inakala na naniniwala ang binata sa mga ganoon, wala namang problema pero wala sa mukha ni Colton na naniniwala siya sa ganoon, pero dahil si lola Rita ang nagpa laki sakanya ay walang impossible sa matanda.
“Right, she is watching you everyday kaya huwag kang pasaway,” sambit ni Valentine. Agad namang na tawa si Colton sa sinabi ng dalaga.
“I felt like a child being scolded by mom,” sagot ni Colton kaya na tawa nang bahagya si Valentine sa sinabi nito.
“Puro kalokohan talaga,” na iiling na sambit ni Valentine habang sinu suklay suklay niya ang buhok ng binata.
“I am just telling the truth,” sambit ni Colton.
“Ma tigas kasi ang ulo mo, kung hindi ka pa pipilitin talaga,” na iiling na sambit ni Valentine sa binata. Bahagya namang na tawa ang binata sa sinabi ng dalaga at bahagyang umiling.
“I just don't want my work to meet one another, mas mahihirapan ako,” sambit ni Colton. Na iintindihan naman iyon ni Valentine, pero kung aabusuhin niya ang katawan nito ay mas lalo lang siyang hindi makakapag trabaho dahil magkaka sakit siya.
“Mas mahihirapan ka lang kung i ooverwork mo ang sarili mo,” sagot ni Valentine. Hindi na sumagot si Colton dahil siguro napag tanto niya na kahit anong sabihin niya ay may sagot ang dalaga.
Ilang sandali silang tahimik hanggang sa ma pansin ni Valentine na mahimbing na ang tulog ni Colton pero hindi niya tinigil ang pag suklay sa buhok nito.